Pustynna Włócznia, księga I

Nad ludzkością zachodzi słońce.

Noc oddana jest we władanie żarłocznych demonów, które powstają z chwilą zapadnięcia zmierzchu i polują na resztki populacji ludzkiej, kryjącą się pod osłoną starożytnych, na poły zapomnianych symboli mocy.

Z pustynnego kraju nadciąga Ahmann Jardir, który stworzył z wojowniczych, pustynnych plemion Krasji armię niosącą śmierć demonom. Sam się ogłosił Shar’Dama Ka – Wybawicielem – i dzierży starożytną broń, która uwiarygodnia jego aspiracje. Poprzysiągłszy, iż będzie podążał drogą wyznaczoną przez pierwszego Wybawiciela, wyruszył na północ, by zjednoczyć miasta-państwa rozsiane pośród zielonych krain i wykuć z nich skuteczną broń, bez względu na to, czy sobie tego życzą, czy też nie.

Mieszkańcy Północy głoszą jednak nadejście własnego Wybawiciela. Nosi imię Arlen, ale wszyscy zwą go Malowanym Człowiekiem. Jest złowieszczą, budzącą grozę postacią, mężczyzną o ciele wytatuowanym runami tak potężnymi, iż żaden demon nie jest w stanie mu sprostać. Malowany Człowiek zaprzecza, jakoby był Wybawicielem, ale jego czyny przyćmiewają jego słowa, gdyż uczy mężczyzn i kobiety, jak walczyć z własnym strachem i jak stawić czoła bestiom, które prześladują ich od wieków.

Swego czasu Shar’Dama Ka i Malowany Człowiek byli przyjaciółmi i braćmi we krwi, lecz zdrada zamieniła ich w zaciekłych wrogów.

Powstają nowe sojusze, a stare przechodzą ciężką próbę. Uwikłani w zmagania ludzie nie wiedzą, że pojawił się kolejny rodzaj demonów, o wiele inteligentniejszych i bardziej śmiercionośnych niż kiedykolwiek wcześniej.