Wilczy trop - Patricia Briggs - Recenzja

Życie wilkołaka wygląda zachęcająco: siła, zdrowie, zdolność do regeneracji, a do tego wataha, która stoi za człowiekiem (ups!) murem. Główna bohaterka Anna Latham przekonała się na własnej skórze, że nie zawsze bywa tak różowo, a rzeczywistość bywa nieprzewidywalna.

Znana i popularna autorka cyklu urban fantasy o przygodach Mercedes Thompson – Paricia Briggs, książką Wilczy trop zapoczątkowuje nową serię Alpha i Omega opowiadającą o życiu wilkołaków.
Kiedy Anna Latham wbrew własnej woli zostaje przemieniona, dostaje się pod skrzydła lokalnej watahy. Okazuje się ona nie tak opiekuńcza, jak by się można tego spodziewać. Dziewczyna, zamiast otrzymać wsparcie, opiekę i naukę, staje się kawałkiem mięsa, który inne wilki wykorzystują na każdy możliwy sposób, gnębiąc i zastraszając. Kilka lat poniżania i upokarzania powoduję, że Anna staje się wrakiem człowieka, a jej pewność siebie sięga dna. Wtedy na jej drodze pojawia się ON, egzekutor i syn przywódcy wilkołaków Ameryki Północnej, który nie tylko pokazuje, że jej sfora nie jest normalna, ale odkrywa, że dziewczyna jest kimś wyjątkowym i cennym dzięki posiadanej mocy.

Niewątpliwą zaletą książki okazuje się styl autorki - prosty, lekki i pozbawiony udziwnień. Fabuła nie poraża złożonością czy stopniem skomplikowania, więc powieść czyta się jednym tchem. Gdy dorzucimy sprawnie poprowadzoną akcję pełną zwrotów (prawdę mówiąc dość przewidywalnych) i dynamiki oraz kilkoro dość specyficznych bohaterów, otrzymamy sympatyczne czytadło na jeden wieczór.

Poza wątkiem sensacyjnym, który opowiada o grasującym w górach mordercy, otrzymujemy też sporą dawkę romansu. To właśnie wątek uczuciowy sprowadza Wilczy trop do poziomu przeciętniaka. Ciągłe rozterki Anny, jej niskie poczucie własnej wartości i nieustanne obwinianie się o wszystko, po jakimś czasie staje się nudne i wywołuje niechęć. Niestety, historia miłości stanowi oś fabuły Wilczego tropu, klasyfikując go jako paranormalny romans.

Dość interesująco autorka przedstawia pozostałe wilkołaki. Drzemiące w nich wilki to bestie chcące się wyrwać na wolność i zmasakrować wszystko co stanie im na drodze. Krzywe spojrzenie, niezbyt przyjacielski uśmiech i już rzucają się do gardła, chcąc dominować za wszelką cenę. Jeśli taki wilczy agresor nie daje się opanować, zagrażając całej społeczności, istnieje tylko jeden sposób, żeby zachować równowagę. Charles Cornick, mimo wykonywania funkcji likwidatora jest opanowaną i współczującą istotą - jak na wilkołaka. Dzięki temu zbliża się do Anny, dając jej oparcie i pomagając zaleczyć rany. Ale i w nim siedzi agresywna i rządna krwi bestia, która przeraża dziewczynę.

Jak potoczy się śledztwo w sprawie mordercy? Czy Anna odnajdzie się w nowej roli oraz społeczności? Czy odnajdzie miłość i bezpieczeństwo? Jeśli tak postawione pytania budzą w Was ciekawość, Wilczy trop jest idealną lekturą na przyjemny wieczór.