Murky

Nie, nie próbowałem. Ciekawe, czy i przeciwników podbijają, bo nawet normalnie pod koniec prowadzi się przecież drużynę półbogów. W BG modów w ogóle nie używałem, ale zwykle ograniczam się z nimi do dość prozaicznych rzeczy - poprawek interfejsu, pomniejszych udogodnień w rodzaju przyspieszonego odpoczynku itd, - np. żeby czasu nie tracić na podróże do miasta co 15 minut, bo się kończy żarcie czy inna pierdoła, sprowadzająca się w gruncie rzeczy do klikaniny zbędnej. Przykład to gry Owlcata, w które bez Bag of Tricks i odpowiedników grać się moim zdaniem w zasadzie nie da. Ogólnie jednak bardzo fajne gierki (ze wspomnianym modem i po masie łatek!). Nawet Kingmakera z czasem wyciągnęli, choć tuż po premierze się odbiłem.

Raz na rok się trafia! Wesołych, wesołych. I spokojnych przede wszystkim, bo tylko spokój nas uratuje. I dobre gierki. I książki. I erpegi papierowe też, weteranom też się coś należy.

Te tytuły są genialne czasem. Swoją drogą jak mogłeś zlikwidować najbardziej przyjazną i jednorożcową (acz ciutkę trudno dostępną) świątynię w mieście?! Mój drow stanowczo protestuje!

Czemu nie, jak się nie spodoba, zawsze możesz odkręcić - koszt jest śmieszny przecież. Zwłaszcza jeśli masz jakieś graty odłożone dla mnicha (bo dla woja i kapłana zawsze coś się znajdzie).

Na mnie Karlach bardzo szybko się obraziła ze względu na wybory, jakich dokonałem, więc nie miałem problemu. Choć faktycznie wydawała się bardzo fajna i za drugim razem poprzebywam z nią więcej.

Tak, zrobili to już w Original Sin 2 - uważam, że to świetny pomysł, bo można dodać ekipę na podstawie charakterów osób, nie klas. Ja miałem w swojej ekipie pierwszej Liz (wojownik, tank), Gale'a (ale jako zaklinacza, nie czarodzieja) i Astariona (Łotrzyk, złodziej).

Popieram, gadane postacie są w tej grze bardzo przydatne. Łotrzyk super, ale u mnie tę rolę pełnił Astarion. Strasznie silny potrafił być.

Ja tam w sumie mało zwracałem uwagę na bonusy itd, bardziej na to, co mi się podoba, wszystko da się później sprzętem i talentami wyrównać, a gra nie jest aż tak trudna, by każdy procencik miał znaczenie. Za 1 razem jak mówiłem, bard drow, za 2 człowiek mnich.

Chętnie bym ci ponarzekał jeszcze więcej na niektóre aspekty roboty w mediach giereczkowych, ale to już może prywatnie, bo diabli wiedzą, kto to czyta

Piłkarzy nie znam, jako się rzekło, ale Sarevok wygląda w dechę. "Rzepak" i Cernd też.

Oj to prawda, że szybko nikt nie podskoczy. Larian pokazał, że OPŁACA się dosypać więcej kasy, dać absurdalną ilość czasu i konsultować niemal wszystko z fanami, zamiast pędzi byle szybciej do premiery, bo "gracze jakoś łykno". Ciekaw jestem, czy się przyjmie ta filozofia. Szczerze wątpię, bo taka np. Bethesda przy Starfieldzie wciąż udaje, że jest 2010 i do ostatniej chwili nie mówi w zasadzie nic, stawiając na ogromniasty świat, który zapewne okaże się nudny, pusty i wtórny. BG dowiodło, że gra nie musi być wielka... by być wielka, że tak powiem

A ja tam się cieszę, że bonusy rasowe poszły w cholerę. Nie ze względów hmmm.. politycznych, ale czysto praktycznych. Zawsze mnie irytowało, że trudniej grać dajmy na to krasnoludem magiem, bo ktoś mi tak powiedział. Niby dlaczego? Typowy nie ma czasu na magikowanie, bo wali młotem cały dzień w skałę? No ok, ale co z takim, który nie wychował się w krasnoludzkiej kulturze, ale powiedzmy był wyrzutkiem i dajmy na to wychowali go wieśniacy z jakiejś podleśnej wioski. Taki gość siłą rzeczy orientowałby się w czymś zupełnie innym - jaką on by tam mógł mieć wiedzę o życiu pod ziemią. Coś naturalnego, powiecie, instynkt? No może, ale średnio mnie to przekonuje. Wolę większą dowolność, wspomniane "dobieranie", które lepiej moim zdaniem pozwala zasymulować przeszłość danego bohatera i jego cechy. Pomijam, że STRASZNIE mnie wkurzało dawniej dostosowanie poziomu. Wiecie, że dajmy na to zbierając taką samą liczbę PD człowiek wbije 5 poziom, drow 2 czy tam 3. Mniejsza o szczegóły, o zasadę chodzi. Pewnie, miał kilka ciekawych bonusów rasowych, ale nie wartych aż tyle, by zostać tak daleko w tyle za człowiekiem, co widać zwłaszcza w przypadku czarokletów. Chwała bogom, że to wywalili moim zdaniem.

Mogę, jasne, że mogę i takiego też stworzyłem - raz kogoś uratowałem, innym razem skazałem na śmierć... bo w sumie czemu nie? Drowy nie lubią monotonii Moje narzekanie odnosiło się do Drizzta

Nie inaczej. Inna rzecz, że nawet te "słabsze" akty są lepsze niż niemal wszystko, co wyszło w ostatnich latach, więc nie ma powodów do nadmiernego stękania. Mam nadzieję, że gra ożywi zainteresowanie Zapomnianymi Krainami, bo mam do nich ciągnący się od dzieciństwa sentyment i chętnie zaglądałbym tam częściej.

17 lat twoje, a i ja siedzę tu... pewnie ze 12. Mam sentyment, nie przeczę, bo gdyby nie moje pierwsze artykuły na tym portalu (co zawdzięczam nie tylko Mroziowi, ale też Sonkyemu, który mnie Enklawą zainteresował), nigdy nie zacząłbym pewnie przygody z pisaniem, nie tylko tutaj - fanowsko - ale też czysto zawodowo w CD-Action. Jest bowiem tajemnicą "poliszynszyla", że od ponad dekady piszę tam pod pseudonimem Cursian. Przez lata używałem tej ksywki także tutaj, później z niejasnych dla mnie samego powodów przestałem, nie wiem, roiłem sobie coś we łbie, że pseudo "Cursian" jest niejako własnością CDA i nieładnie używać go gdzie indziej. Głupota oczywiście, wiem to, ale cóż, za późno, by to wszystko ponownie odkręcać. Mniejsza zresztą o to, o Enklawie miało być. Z racji na robotę CDA w zasadzie nie piszę już tutaj o grach, ale od czasu do czasu wyjątki jednak się zdarzają i - miejmy nadzieję - zdarzać się będą. Jeśli zaś chodzi o wypociny na temat książek, to nie ma zmiłuj: planuję was nimi bombardować, póki sił mi starczy. A ostrzegam, że mam jeszcze zamiar parę lat na tym łez padole pociągnąć.