Lekcja potworotyki

[Sir Jedi]

Króciutkie opowiadanie, jakie napisałem na dzisiejszej lekcji matematyki

Lekcja potworotyki

Gong zabrzmiał cztery razy. Był to sygnał kończący pauzę między lekcjami. Młodzi żacy niesieni falą uczniowskiej ciżby udali się do klasy ‘3YR’. Niski profesor w średnim wieku, liczył bowiem 267 lat, stał już na katedrze. Długim językiem ulizywał włosy na tylnim korpusie, licząc jednocześnie wsuwających się do klasy uczniów. W wieku 178 lat zaczęła mu rosnąć druga głowa, ponieważ jego mózg nie mógł się już pomieścić w jednej czaszce.

„Siadajcie potwory” – rzekł grubym, gardłowym głosem.

Po zajęciu miejsc przez oślizgłe cielska rozpoczęła się lekcja potworotyki.

Potworotyka jest przedmiotem będącym wiązanką potworozofii, biolopotwórstwa i potworopeudyki. Wywody profesora Xn3nF 8BπDG były więc nauką o żywocie potworów. Podczas wykładów żacy spijali każde słowo z mięsistych ust belfra. Nie potrzebowali kajetów, ani przyborów piśmienniczych, ponieważ ich chłonne umysły kodowały całe partie materiał. 8BπDG opowiadał o: rozroście tkanek, bioliszakach, teoriach doktora RF1w3B oraz o tempie rośnięcia włosów na tylnim korpusie, ostatnio nazywanym modnie ‘plecami’.

Młode potwory przeżywały właśnie okres rozrastania się, dlatego opowieści profesora były charakter pouczeń i wytycznych. Ich pola telepatyczne miały jeszcze bardzo słabą moc, więc 8BπDG nie miał najmniejszego problemy z wychwyceniem ‘bezdźwięcznych’ rozmów swoich podopiecznych. Pod koniec lekcji wykładowca zapytał kontrolnie jednego z młodych potwór – HC2kz9 ψBsWr, czego nauczył się na dzisiejszej lekcji. Młodzieniec poprawił 3 pary okularów, które miały mu pomóc w wyeliminowaniu wady wzroku 6 świecących oczęt.

„Dziś nauczyliśmy się, że świat materialny jest prawdopodobnie ułudą, abstrakcją. Doktor RF1w3B przestawił dość racjonalne dowody na to, że nasze zmysły nas oszukują. To, że teraz znajdujemy się w tej sali, to tylko wytwór naszej wyobraźni. Możliwe, że obecnie przebywamy np. na śnieżnej pustyni, bądź w każdym innym miejscu. Na szczęście mamy dostęp do świata astralnego będącego odbiciem świata, dlatego możemy panować nad naszymi zmysłami by nas nie oszukiwały” – jednym tchem odpowiedział ψBsWr.

„Dobrze. To wszystko, możecie opuścić salę” – zakończył wykład niski potwór.

Tak zakończyła się dziesięciogodzinna lekcja potworotyki.

[Shane]

Jakie z tego wnioski?

jaki sens ma życie w wyobrażonych warunkach?

[Sir Jedi]

Trudno zawrzeć morał w paru linijkach

To raczej próba napisania 'czegokolwiek', zabawa słowna.

[Shane]

A rozumiesz, jaki byłbyś pro, jakby ci się udało zawrzeć morał w paru linijkach??

A na poważnie, może na kolejnych lekcjach matematyki wymyśliłbyś dalszą część?

[Sir Jedi]

Jako, że lekcji matematyki w ciągu tygodnia mam za dużo, możliwe, że coś jeszcze wymyślę

[Shane]

Aż strach pomyśleć, co wytworzysz na lekcjach biologii ;>

[Sir Jedi]

Rysuję... 

[Superkarpik]

To opowiadanie jest takie... twórcze  ;D

[Shane]

Szczególnie te imiona w stylu:

HC2kz9 ψBsWr

Jak się spotkamy, poproszę cię o lekcję wymowy xD

[Sir Jedi]

Wiedziałem, że będą się wyróżniać

[Shane]

Swoją drogą, skoro na biologii rysujesz, to może stworzył byś jakieś fantastyczne ilustracje do tego rodzaju opowiadań, co?

Dlaczego niby w twórczości fanów miałyby się znaleźć tylko teksty? Rysunki byłyby miłą odmianą.

[Blutok]

wiesz, jak patrzysz pierwszy raz na tekst, to nie wiesz czy jest on dobry, czy zły, a jak na rysunek to niemalże od razu go oceniasz, dlatego większy pociąg do słowa pisanego. Poza tym wydaje mi się, że pisanie wydaje się dla wielu łatwiejsze aniżeli stworzenie rysunku. Błąd. Obie sztuki są trudne i bez krztyny talentu i treningu nic nie wskóramy. Co do rysunków... mógłbym parę swoich zeskanować, ale oczy by wam wypaliło, i to nie dlatego, że są takie dobre. Wręcz przeciwnie

[Shane]

Ja tam bym się z chęcią zapoznała ;> Już dawno mam w planach otwarcie poddziału twórczości fanowskiej dotyczącego prac graficznych, rysunków. Niestety nic do publikacji jeszcze nie mam, prócz kilku swoich bohomazów 

[Wuja]

Aj waj.