Co polecilibyście komuś chcącemu zacząć przygodę z fantastyką?

[Matimak]

Muszę się zgodzić z Hazem. "Przekonywanie" do fantastyki nie ma sensu. Nie bawimy się w  proroka, któremu Bóg odnotowuje w niebie każdego nawróconego.  Chodzi o to, żeby wywołać impuls, który u kompletnego laika spowoduje chęć do zgłębiania fantastyki samodzielnie. Zgodzę się, że harrypoter wywołał taki impuls u wielu ludzi, ale ja osobiście cieszę się, ze od niego nie zacząłem. Do tego, co polecił Haz dorzuciłbym może jeszcze Pratchetta.

A zaczynanie od gier może być niebezpieczne, bo wtedy ludzie postrzegają fantastyke jako masę statystyk i "nowych skilli do wyekspienia", a przecież nie o to tu chodzi. Ja jednak wciąż uważam, że sednem fantastyki jako takiej jest literatura i od niej trzeba zaczynać.  Z innymi gałęziami trzeba i warto się zapoznać, ale to tylko pochodne idące od głównego pnia- dobrze, że są  bo dzięki temu każdy znajduje coś dla siebie, ale od gier czy filmów bym nie zaczynał.

[Sonky]

Zgodzę się z przedmówcą. Poter jest z pewnością dla młodszych odbiorców i nic dziwnego, że będąc starszym się go krytykuje. Przyznam bez bicia, że filmy mi się podobają i nawet zachęciły do przeczytania jednej z książek. Czasu nie żałowałem, bo teraz wiem, co krytykować Na początek poleciłbym "Hobbita" - to dla młodszych. Od niego (praktycznie) zacząłem i niezmiernie spodobał mi się klimat bajki. Te krasnoludy, Mroczna Puszcza (tak to brzmi?) i tajemniczy Gandalf. Starszym dałbym wiedźmińską sagę. Racja, że seria jest bardzo dobra. Moim zdaniem dzięki akcji, bohaterom, przekleństwom (o, zgrozo. Mamo! W książkach przeklinają!) i, nie oszukujmy się, erotyce, czytający może pokusić się o kolejne pozycje.

@Blaithin: Znalezienie czegoś lepszego od Wiedźmina daje straszną frajdę

[Matimak]

A stąd już tylko krok do Cooka czy Martina i jesteśmy w domu

[Sonky]

Wiesz, dla wielu zaczynających krok ten okaże się za duży

[Matimak]

Od "Wiedźmina" do "Gry o Tron" na przykład? Hmmm osobiście właśnie tak miałem (gdzieś po drodze był Władca jeszcze). Ale fakt, dla niektórych mogła by to być zbyt gwałtowna zmiana klimatów z magicznie napakowanych na subtelnomagiczne. 

[Sonky]

Aj, zachęcasz do "Gry o Tron". Cholera, planszówka leży w domu, a książkę zabrał brat (nie, jeszcze nie przeczytałem. Święta, nadchodźcie!) Wracając do tematu, Narnia nie jest zła. Jako książka, którą poczytałbym, na przykład, siedmioletniemu rodzeństwu. Zawsze jakiś początek

[Matimak]

Aj, zachęcasz do "Gry o Tron". Cholera, planszówka leży w domu, a książkę zabrał brat (nie, jeszcze nie przeczytałem. Święta, nadchodźcie!) Wracając do tematu, Narnia nie jest zła. Jako książka, którą poczytałbym, na przykład, siedmioletniemu rodzeństwu. Zawsze jakiś początek

Goń brata GOŃ bo warto- gorąco rekomenduję.

Co do Narni, to racja też bym ją poczytał młodszemu rodzeństwu

[Mrozie]

O, Narnia to jest to, co byłoby świetnie na początek. Podobnie jak wspominany przez Haza "Czarnoksiężnik z Archipelagu" - lekkostrawny, ale zarazem nie wypruty całkowicie z pewnych wartości, których brak komercyjnym tworom pokroju ostatnich Potterów.

Sam osobiście zacząłem od "Hobbita" i to chyba raczej późno, bowiem dopiero w wieku 13 lat. Później "Władca...", "Wiedźmin". Nie wiem jednak, czy taka seria fantasy jest dobra na początek, ponieważ potem miałem ogromny problem z zaakceptowaniem innego rodzaju fantastyki. Ale w końcu przełamałem się i dostrzegłem, że urban fantasy czy sci-fi też ma bardzo wiele do zaoferowania.

[Matimak]

Późno? Ja zacząłem na dobre za dwa lata temu

[Guest Farsa]

Mnie by Narnia chyba zanudziła na śmierć na takim poczatkowym etapie. Liczyła się akcja i urywanie łbów, a nie patos i walka o dobro idyllycznej kiedyś krainy.

[Kot_Behemot]

Mnie by Narnia chyba zanudziła na śmierć na takim poczatkowym etapie. Liczyła się akcja i urywanie łbów, a nie patos i walka o dobro idyllycznej kiedyś krainy.

I seks. Nie zapominaj o seksie. Zwłaszcza seksie na latającym dywanie z dwiema pannami z czego jedna jest czarownicą, a druga księżniczką...

...rozmarzyłem się ;]

[Matimak]

I seks. Nie zapominaj o seksie. Zwłaszcza seksie na latającym dywanie z dwiema pannami z czego jedna jest czarownicą, a druga księżniczką...

...rozmarzyłem się ;]

A która z nadobnych panien ma na imię Natalie Kocie?

Wiesz Farso, TO (plusa seks rzecz jasna ) liczy się dla nas, ludzi już raczej dojrzałych i fizycznie i emocjonalnie, umiejących jednak odróżnić świat książki od realiów. A:e takiemu ośmiolatkowi, który "wczuwa się" w książke nie raz za bardzo, jednak podałbym Narnię

[Guest Farsa]

Seks, ale z księciem, czarownikiem i wielkim wojownikiem, coś Ci się pomyliło, Kot. Najlepiej, gdyby pod koniec można było sobie jednego z nich wybrać.

To my mówimy o ośmiolatkach? To nie wiem, czy Narnia nawet nie za poważna. To nie jest literatura dla takich małych dzieci.

[Matimak]

Nie, mówimy ogólnikowo rozpatrując przy tym każdą opcje wiekową. Nie ma w końcu "limitu", który określałby od kiedy do kiedy jest odpowiedni czas na rozpoczęcie przygody z fantastyką

[Sonky]

Mnie by Narnia chyba zanudziła na śmierć na takim poczatkowym etapie. Liczyła się akcja i urywanie łbów, a nie patos i walka o dobro idyllycznej kiedyś krainy.

Powiedziała przedstawicielka płci uważanej za słabszą. Podczas, gdy samce rozprawiają o Narnii i Hobbicie. Wstyd!

[calavera]

Ja chciałbym minimalnie nagiąć temat wątku i zamiast pytać, wzorem autora, jak wykreować kolejnego tolkienistę i elitarnego geeka czującego się dobrze tylko na konwentach i w Bardzie, wolałbym się dowiedzieć - po co w ogóle kształtować kogoś takiego?

Zawsze uważałem że ograniczanie się w sferze gustów jest -eufemistycznie to ujmując- nierozsądne :3

Tzn. ma jakiś sens robienie tego typu serwisów, ale w sferze indywidualnej zawsze obawiałem się ludzi określających się ''fanami fantastyki'' tudzież ''fantastami'' - a już zwłaszcza gdy wzorem karpa pozują na członków elitarnego getta, niesprawiedliwie pogardzanego przez komercyjny i wyprany z wszelkiej oryginalności ''mainstream'' (bardzo brzydkie słowo w tym gronie). W najlepszym razie to rozkoszne, w najgorszym żałosne.

Dlatego chciałbym wiedzieć, dlaczego w ten sposób spoglądacie na edukację artystyczną młodego człowieka? Nie lepiej mu podrzucać ''dobrą literaturę'' zamiast ''dobrego fantasy''? Nie lepiej ''dobre filmy'' zamiast ''dobrych filmów fantasy'' (ha!)?

Oczywiście umysł ludzki uwielbia szufladkować i się ''specjalizować'' - ale dość oczywistym mi się zdaje, że to bardzo ograniczające i zabijające wyobraźnię, więc czemu by nie przeciwdziałać tej smutnej tendencji prowadząc zrównoważoną i jak najrozleglejszą edukację w dziedzinie literatury i filmów?

[Guest Farsa]

Warto zaszczepić w dzieciakach "miłość" do takiej twórczości, bo może być dla nich na swój sposób atrakcyjna, ze względu na pewną specyfikę świata, środków literackiego przekazu, etc. Wiadomo, że dziesięciolatek bardziej wczuje się w rolę Pottera czy innego księcia Kaspiana, niż w Raskolnikowa czy Staszka Wokulskiego. Nie chodzi o stworzenie małoletniej bojówki fantastów, straszących społeczeństwo dziwnym ubiorem i tłustymi włosami, tylko o nauczenie dzieci szacunku do literatury i oswojenie ich ze słowem pisanym, nauczenie obcowania z książkami, a nie oglądania kreskówek.

Chociaż postuluję też o uczenie grania w cRPG, może ktoś mnie wesprze, jak podrośnie. Albo zajmie moje miejsce, bo stara już jestem.

[Sigyn]

A ja bym poleciła "Ars Magica" Nierea Riesco

Co do Narnii i Pottera to są takie książki, które mnie nudzą i jakoś nie mogę ich zacząć a co dopiero skończyć.

[Guest Farsa]

Różnica jest taka, że Narnia to MIMO WSZYSTKO jest klasyka, w odróżnieniu od "HP".

[Kot_Behemot]

Co takiego jest złego w Potterze który, jakby nie patrzeć, spowodował znaczny renesans czytelnictwa wśród młodzieży?

[Guest Farsa]

To, że nie jest dobrym "wstępem" w fantastykę. W ogóle trudno go do niej zakwalifikować, to raczej jakaś papka dla nastolatków ze szkołą czarodziejów w tle.

[Hazreth]

Co takiego jest złego w Potterze który, jakby nie patrzeć, spowodował znaczny renesans czytelnictwa wśród młodzieży?

To, że ów renesans dotyczył de facto tylko i wyłącznie Pottera, bo jego czytelnicy, o ile nie byli wcześniej książkami zainteresowani, rzadko sięgali po coś jeszcze?

Sam fakt czytania książki nie jest jeszcze niczym, co można chwalić; w końcu cieszyłbyś się, gdyby twoje dziecko zaczytywało się namiętnie w książkach Dänikena?

[Guest Farsa]

Ktoś, kto w swojej czytelniczej karierze sięgnął tylko po Pottera, może poczuć się...rozczarowany, kiedy przeczyta kilka stron Lema i ku swemu przerażeniu stwierdzi, że nie ma tam nastoletnich superbohaterów w których kocha się pół szkoły.

Wpis z forum o HP:

"Czytalam jakiegos lema brat mi mowil ze spox a sie okazalo ze wogole sie go nie da zkumac co on pisze!!!!!!!!XDXDXDXDXD tylko harry mua:*"

[Hazreth]

"Czytalam jakiegos lema brat mi mowil ze spox a sie okazalo ze wogole sie go nie da zkumac co on pisze!!!!!!!!XDXDXDXDXD tylko harry mua:*"

NIE cytuj takich rzeczy; celowo omijam pewne zakątki internetu, żeby się nie wkurwiać niepotrzebnie.

[Guest Farsa]

To było silniejsze ode mnie. Na szczęście ktoś mi to wkleił, nie byłam zmuszona przekopywać się przez fanowskie forum małego czarodzieja. Kocie, nie przekonuje Cię to ani trochę?