Siła ma słuszność wtedy, kiedy wykorzystuje się ją w dobrym celu. Silny człowiek to dobry człowiek. Ale dobro to nie jest przebaczanie wszystkiego. dobro powinno mieć pięści. Nie mamy już prawa do łaski i wybaczenia. Zostało nam tylko prawo do zemsty.
Przeżył, wrócił do domu. I co go przywitało? Pustka! Cisza! Śmierć!
Droga była długa, ale jeszcze nie dotarł do jej kresu. Ten, na kogo nikt nie czeka, kogo pozbawiono rodziny i przyjaciół, jest wprost stworzony do wojny.
Daniła Dobrynin stracił dom i bliskich. Nie ma nic… Poza celem. Celem, który musi osiągnąć za wszelką cenę.
Prawo do zemsty Denisa Szabałowa to trzecia powieść jego trylogii. Konstytucja apokalipsy, napisanej w ramach projektu Dmitrija Glukhovsky’ego Uniwersum Metro 2033. Jej poprzednie części to Prawo do użycia siły i Prawo do życia.
Do wydania dołączony jest bezpłatny zbiór opowiadań wyróżnionych w IV edycji konkursu na najlepsze opowiadanie fanów Uniwersum Metro 2033, czyli W ruinie.
Przygody Daniły Dobrynina dobiegły końca w ostatnim tomie trylogii Denisa Szabałowa pt. Prawo do zemsty. Jak post-apokaliptyczna opowieść prezentuje się na tle dwóch poprzednich części cyklu? Postanowiliśmy to sprawdzić, czego owocem jest nasza nowa recenzja.
Pierwsza część trylogii Szabałowa zdobyła moją przychylność „żołnierskim” podejściem do tematu postapokalipsy. Bohaterowie poruszali się w formacjach, stosowali zaawansowane taktyki – słowem: miało się wrażenia obcowania z instrukcją prawidłowego postępowania w warunkach bojowych. „Dwójka” była kompletnym przeciwieństwem. Autor postawił sobie przy niej chyba za cel stworzenie kompendium najbardziej oklepanych motywów z gier komputerowych. (...) Nie dziwcie się więc, że do Prawa do zemsty podchodziłem z zapałem godnym skazańca, który za chwilę ma stanąć przed plutonem egzekucyjnym.
