Hierarchia Zakonu

O strukturze politycznej Zakonu.
Tytularną głową Zakonu jest Boska, choć od czasu schizmy, która wydzieliła Imperialny Zakon jako osobną frakcję, istnieją dwie takie osoby. Jedna z nich, nieoficjalnie zwana Białą Boską, jest kobietą, a jej siedzibą jest Wielka Katedra w Val Royeaux. Drugą, znaną jako Czarny Boski, jest mężczyzna, zasiadający w Srebrnej Iglicy w Minratusie.

Nie uznają oni istnienia swych odpowiedników, a używanie ich nieformalnych przydomków jest uznawane za bluźnierstwo. Niezależnie od płci, do głowy Zakonu należy się zwracać per "Najświętsza/Najświętszy", lub "Wasza Doskonałość".

Poniżej Boskiej stoją Wysokie Kapłanki. Każda z nich przewodniczy wielu świątyniom i reprezentuje najwyższą władzę duchowną w danym regionie. Przybywają one do Val Royeaux, gdy zbiera się Kolegium Kapłańskie, lecz resztę czasu spędzają w wyznaczonych im stronach. Wielkie Kapłanki należy tytułować "Jaśnie Oświecona".

Poniżej wielkich kapłanek stoją matki (lub ojcowie, w przypadku Imperialnego Zakonu). Jeśli matka zarządza konkretną świątynią, do jej tytułu dodaje się przymiotnik "wielebna". Są to kapłanki odpowiedzialne za dbanie o dusze swych wiernych. Matki i wielebne matki tytułuje się "Wasza Świątobliwość".

Bracia i siostry stanowią ogół członków Zakonu i dzielą się na trzy grupy: świeckich, nowicjuszy i kleryków. Świeccy to zwykli ludzie, którzy zwrócili się do Zakonu o pomoc. Często prowadzili oni dawniej ciężkie lub bezbożne życie i postanowili poszukać spokoju w klasztorze, niektórzy zaś są sierotami wychowanymi przez zakonnych braci. Świeccy zajmują się sprawami Zakonu, w zamian za co otrzymują możliwość spędzenia życia na spokojnej kontemplacji i unikają niepotrzebnych pytań.

Nowicjuszem zostaje się dopiero po złożeniu ślubów. Tacy ludzie pobierają nauki dotyczące akademickiej wiedzy lub nawet umiejętności walki. Wszyscy nowicjusze otrzymują stosowne wykształcenie, lecz walki uczą się tylko ci, którzy pragną zostać templariuszami.

Klerycy są prawdziwymi uczonymi Zakonu, osobami, które poświęciły życie zdobywaniu wiedzy. Często można ich znaleźć w archiwach, gdzie zarządzają całymi zbiorami ksiąg i tajemnej wiedzy. Najznaczniejsi z kleryków, zarządzający takimi bibliotekami, otrzymują tytuł "starszych", choć nadal jest to ranga niższa od matek. Do wszystkich braci i sióstr należy się zwracać tytułem i imieniem, na przykład "bracie Genitivusie".

--Fragment rivańskiego przewodnika dla ambasadorów.