Stwórca

Przewodnik gry Dragon Age: Początek

Co Pieśń Światła mówi o Stwórcy i stworzeniu.
Nie istniały słowa
Na niebo, ziemię, morze i wiatr.
Istniała tylko cisza.
Wtedy rozległ się Głos Stwórcy,
Pierwsze Słowo,
A Jego Słowo stało się wszystkim, co możliwe:
Marzeniem i pomysłem, nadzieją i strachem,
Nieskończoną możliwością.
I z niego stworzył On swych pierworodnych.
I rzekł do nich:
Tworzę was na swój obraz i podobieństwo,
Daję wam we władanie
Wszystko, co istnieje.
Wszystko będzie posłuszne
Waszej woli.

Następnie w sercu niebios
Powołał do istnienia
Miasto o wieżach ze złota,
Ulicach z muzyką zamiast bruku,
I proporcami łopoczącymi bez wiatru.
Tam zamieszkał, czekając
Aż ujrzy cuda
Których dokonają Jego dzieci.

Dzieci Stwórcy zebrały się
Przed Jego złotym tronem
I śpiewały nieustające hymny pochwalne.
Lecz ich pieśni
Były pieśniami bruku.
Lśniły złotym światłem
Odbitym od tronu Stwórcy.
Podtrzymywały proporce
Swobodnie powiewające.
I zadrżała Pustka, gdy odezwał się Stwórca w te słowa:
Na własne podobieństwo wykułem swych pierworodnych
Otrzymaliście władzę nad wszystkim, co istnieje
Z waszej woli dzieje się wszystko
Mimo to nic nie robicie
Królestwo, które wam dałem
Bezkształtne jest i ciągle się zmienia.

I wiedział Stwórca, że popełnił błąd.
Odwrócił się zatem od swych dzieci
I zabrał z Pustki
Fragment jej żyjącego tworzywa
I umieściwszy go wśród Duchów rzekł do niego:
Oto co ustanawiam:
Każda rzecz swoje ma przeciwieństwo:
Dla ziemi--niebo
Dla zimy--lato
Dla ciemności--światło
Z mojej tylko woli równowagę tę zaburzyć można
A światu dać nowe życie.

I świat nie był już zmienny i bezkształtny,
Lecz stały, niewzruszony,
miał już Słowa na niebo, ziemię, morze i wiatr.
Na koniec Stwórca uczynił
Z żyjącego świata
Ludzi, niezmiennych jak materia ziemi,
O duszach z marzeń, pomysłów, nadziei i strachu,
Z nieskończonych możliwości.

I rzekł Stwórca:
Wam, moje drugie dzieci, daję dar ten:
W twym sercu płonąć będzie
Nieugaszony płomień
Wszystko pochłaniający, nienasycony.
Z Pustki was stworzyłem
I do Pustki wracać będziecie
Każdej nocy w snach,
Żebyście zawsze mogli o mnie pamiętać.

I Stwórca zamknął bramy
Złotego Miasta
Gdzie czekał
Aż ujrzy cuda
Których dokonają Jego dzieci.

--Księga Trenów, 5:1-8.


Mrozie


Opublikowano:


Komentarze

Ostrzeżenie

Komentowanie jest zarezerwowane dla zarejestrowanych użytkowników. Zaloguj się poniżej lub zarejestruj - za darmo i w mniej niż 5 minut!

Zaloguj się

Nie zalecane na współdzielonych komputerach

Szybsze logowanie

Możesz również zalogować się poprzez jeden z poniższych serwisów.