Święte prochy Andrasty

Legenda o Urnie Świętych Prochów.
Świadkiem zdrady Maferata była tylko jedna osoba: Havard Egida. Ten przyjaciel Maferata z dzieciństwa towarzyszył swemu szefowi w drodze na spotkanie z Tevinterczykami, nie zdając sobie sprawy z tego, co tamten planował. Gdy zrozumiał, że Maferat zamierza wydać Andrastę, Havard, nie chcąc wyciągać miecza przeciwko swemu przyjacielowi i władcy, stanął pomiędzy Andrastą i żołnierzami z Tevinter. Tevinterczycy go ciężko ranili, a Maferat zostawił na pewną śmierć.

Ranny Havard dotarł do bram Minratusu, by powstrzymać egzekucję. Straszliwe dzieło już się jednak dokonało. Przeklinając swą słabość, zebrał Havard doczesne szczątki Andrasty i zapłakał. Gdy dotknął palcami kupki popiołów, w jego uszach rozległa się pieśń, a przed oczami pojawiła mu się Andrasta, ubrana w szatę utkaną ze światła gwiazd. Uklękła u jego boku mówiąc: "Stwórca o tobie nie zapomni, dopóki ja będę pamiętać."

Pieśń umilkła, a wraz z nią zniknęła wizja. Havard został sam. Jego rany jednak się zagoiły. Pełen nowych sił zabrał prochy Naszej Pani i zaniósł je na ziemie Alamarri.

Legenda o Urnie Świętych Prochów.
Obawiając się, że stronnicy Maferata je zbezczeszczą, Havard zabrał prochy Andrasty w odludne miejsce wysoko w górach i tam wykuł na nie urnę z kamienia.

Mijał czas i miejsce, w którym złożono urnę, zostało zapomniane. Być może wolą Stwórcy było, by tylko najbardziej tego godni zdołali odnaleźć miejsce ostatniego spoczynku Jego umiłowanej. Teraz pozostały nam już tylko legendy, takie jak ta o kawalerze Lothairze, który wyruszył na poszukiwanie Urny, aby ocalić swą umierającą córkę i--zależnie od wersji--albo odnalazł Urnę na czas i uratował dziewczynkę, albo powrócił dopiero sto lat po jej śmierci. Ballady nie są co do tego zgodne.

--Z Thedas: mity i legendy autorstwa brata Genitivusa.