Pani Wolność

W ciągu 210 lat swojego istnienia Statua Wolności była obiektem wielu ataków terrorystycznych, ale w roku 2096 grupa o nazwie "Swobody Ponad Wszystko" ostatecznie zburzyła statuę. W związku z protestem przeciwko wcieleniu Kanady i Meksyku do Zjednoczonych Stanów Ameryki Północnej, nowojorski oddział "Swobód Ponad Wszystko" potrzebował symbolu pokazującego, że grupa jest gotowa odłączyć się w razie potrzeby od powstałej w ten sposób unii.

1 listopada we wczesnych godzinach rannych członkowie grupy przemycili broń ręczną i 15,5 tony materiałów wybuchowych na Wyspę Wolności. Po obezwładnieniu strażników podłożyli przy podstawie materiały wybuchowe i zdetonowali je o godzinie 7.37. Statua runęła na ziemię w kawałkach, przypadkowo zabijając czterech członków "Swobód Ponad Wszystko". Pozostałych członków oddziału zatrzymano po długim pościgu, ale dzieło zniszczenia zostało dokonane. Oburzenie na secesjonistów podsyciło zarzewia Drugiej Amerykańskiej Wojny Secesyjnej.

4 listopada prezydent Kaitlin Cheung podpisała prezydencki dekret o odbudowie statuy. Ze zniszczonego monumentu odzyskano i wykorzystano przy budowie około jednej dziesiątej stalowych belek i miedzianego pokrycia. Głowę oryginalnej wersji wystawiono na pokaz w Narodowym Muzeum Historii Ameryki w Waszyngtonie. Pozostała tam przez dwa lata, do czasu bitwy o Waszyngton. Podczas ciężkiego ostrzału artyleryjskiego ze strony secesjonistów głowa zniknęła.

Nową statuę ukończono w roku 2101, a los oryginalnych elementów był już jedynie pożywką dla spekulacji i szmatławych powieści. Zainteresowanie wzrosło na krótko w roku 2159, kiedy to pojawiły się zdjęcia głowy w ładowni jakiegoś gwiezdnego transportowca, ale do tego czasu uwaga ludzkich mediów skoncentrowała się na przyszłości. W obliczu ekspansji ludzkości na tysiące nowych planet statua, nazywana "Wolnością Opromieniającą Świat", była już tylko nieistotną osobliwością.