Turianie: religia

Mimo że turianie mają ścisły kodeks moralny, ich wiara w osobistą odpowiedzialność oznacza, że pojęcia zła i dobra są przy podejmowaniu decyzji jedynie wyborem jednostki pomiędzy egotyzmem i altruizmem. Nie mają pojęcia 'dobrych' bóstw zachęcających do szlachetnego zachowania lub 'złych', które nakłaniają do złych uczynków.

Turianie wierzą, że grupy i miejsca mają 'duchy' wykraczające poza pojedyncze osoby. Na przykład jednostka wojskowa ma ducha odpowiadającego honorowi i odwadze, którymi wykazała się ta jednostka. Duch miasta odzwierciedla osiągnięcia i pracowitość jego mieszkańców. Duch prastarego drzewa jest odzwierciedleniem piękna i spokoju miejsca, w którym to drzewo rośnie.

Duchy nie są dobre ani złe, nie wnosi się też do nich o wstawiennictwo. Turianie nie wierzą, by miały wpływ na świat, lecz mogą inspirować żyjących. Można porozumiewać się z nimi w sprawie porady lub inspiracji za pośrednictwem modlitw i rytuałów. Na przykład turianin, którego lojalność wystawiana jest na próbę, może zwrócić się do ducha swojej jednostki w nadziei na ponowne zjednoczenie z dumą i honorem grupy. Turianin, który chce stworzyć dzieło sztuki, może próbować nawiązać kontakt z duchem malowniczej okolicy.

Turianie korzystają z absolutnych swobód religijnych, mogąc wyznawać, co tylko do nich przemawia, o ile nie uniemożliwia to im wykonywania obowiązków. Jest wśród nich wielu wyznawców filozofii 'siari' asari. Od czasu nawiązania kontaktów z ludzkim Przymierzem Układów niektórzy turianie przyjęli konfucjanizm i buddyzm zen.