Statki kosmiczne: czujniki

Przewodnik gry Mass Effect 2

Opóźnienie świetlne uniemożliwia przy dużych odległościach obserwację w czasie rzeczywistym. Statek uruchamiający silniki w przekaźniku Charona można bez problemu wykryć z oddalonej o 5,75 godzin świetlnych (sześć miliardów kilometrów) Ziemi, ale na Ziemi to zjawisko będzie widać dopiero po 5 godzinach i 45 minutach od jego wystąpienia. Ze względu na limit prędkości światła obrońcy dostrzegą napastników dopiero wtedy, gdy ci będą już na miejscu. Ponieważ istnieją podróże i komunikacja nadświetlna, ale nie ma czujników nadświetlnych, fregaty są kluczowym elementem wywiadu i ochrony.

Czujniki pasywne są używane do wykrywania na duże odległości, natomiast aktywne zdobywają wysokiej jakości dane z krótkich dystansów.

Do czujników pasywnych należą detektory wizualne, cieplne i radiowe, nastawione na wykrywanie obrazów i dźwięków obiektów w przestrzeni. Poruszający się statek wydziela wielkie ilości energii; ciepło z systemów podtrzymywania życia, promieniowanie generatorów i sprzętu elektrycznego, spaliny z silników. W bliskiej zeru absolutnemu temperaturze kosmosu statki kosmiczne widać jak na dłoni. Czujników pasywnych można używać podczas podróży z prędkością nadświetlną, ale uzyskiwane dane są bardzo zniekształcone z powodu otoczki pola masy i zjawiska Dopplera.

Czujniki aktywne to radary i lidary o wysokiej rozdzielczości, emitujące 'impuls' energetyczny i 'nasłuchujące' sygnałów zwrotnych. Lidary mają węższe pole działania niż radary, ale ich rozdzielczość pozwala na złożenie obrazów wykrytych obiektów. Czujniki aktywne są bezużyteczne, kiedy statek porusza się z prędkością nadświetlną.


Mrozie


Opublikowano:


Komentarze

Ostrzeżenie

Komentowanie jest zarezerwowane dla zarejestrowanych użytkowników. Zaloguj się poniżej lub zarejestruj - za darmo i w mniej niż 5 minut!

Zaloguj się

Nie zalecane na współdzielonych komputerach

Szybsze logowanie

Możesz również zalogować się poprzez jeden z poniższych serwisów.