Bogowie i wyznania

Bogowie i wyznania
Omówienie bogów i religii w Tamriel
Pióra
Brata Hetchfelda

Uwagi Wydawcy:
Brat Hetchfeld jest młodszym skrybą na Uniwersytecie Cesarskim, w Dziale Studiów Wstępnych

Bogów osądza się często po oznakach ich zainteresowania światem materialnym. Kluczową wiarę w aktywny udział Bóstw w sprawach doczesnych można podważyć, przytaczając oczywistą apatię i obojętność ze strony Bogów w czasach głodu czy zarazy.

Od interwencji podczas legendarnych wypraw do objawów ich działań w życiu codziennym, nie da się łatwo znaleźć wzoru w działaniach Bogów Tamriel. Ich troski mogą wydawać się nie związane, a przynajmniej dalekie od zainteresowania codziennym życiem śmiertelników. Istnieją jednak wyjątki.

Wiele historycznych kronik i legend wskazuje na bezpośrednią interwencję jednego lub więcej bogów w razie wielkiej potrzeby. Wiele bohaterskich opowieści wspomina o błogosławieństwach, spływających na bohaterów w pracy lub na wyprawie dla dobra Bóstwa bądź jego świątyni. Niektóre z potężniejszych artefaktów, istniejących w naszym świecie, zostały dane właścicielom w charakterze boskich darów. Istnieją też doniesienia, że kapłani stojący wysoko w hierarchii danej świątyni mogą czasami wzywać swe Bóstwa, by uzyskać błogosławieństwo czy pomoc w razie potrzeby. Dokładny charakter tych kontaktów i boskich darów jest przedmiotem domysłów, gdyż świątynie uważają te sprawy za święte i tajemne. Bezpośredni kontakt dodaje wagi twierdzeniu, że Bogowie świadomi są doczesnego świata. Jednak w wielu przypadkach ci sami Bogowie nie robią nic w obliczu cierpienia i śmierci, nie widząc powodu do interwencji. Można więc wnioskować, że my, śmiertelnicy, możemy pojąć jedynie w niewielkim stopniu logikę i motywacje kierujące tymi istotami.

Cechą charakterystyczną dla wszystkich Bogów i Bogiń jest zainteresowanie wyznawcami i ich czynami. Wyjątkowe czyny w postaci świętych wypraw są jednym ze sposobów na przyciągnięcie uwagi Bóstwa. Czyny należące do życia codziennego, czyli stosowanie się do zasad i wymagań danej świątyni, są powszechnie uważane za miłe Bóstwu. Odprawienie nabożeństwa w świątyni także może zwrócić uwagę Bóstwa. Ceremonie różnią się w zależności od danego Bóstwa. Ich skutki nie zawsze są widoczne i zwykle potrzebne są ofiary, by Bóstwo zwróciło na nie swą uwagę.

Choć odnotowano przypadki bezpośredniej interwencji w życiu świątynnym, dokładny charakter obecności Boga w codziennym życiu śmiertelników pozostaje kontrowersyjny. Tradycyjne powiedzenie leśnych elfów brzmi: „Cud dla jednego jest przypadkiem dla drugiego". Uważa się, że niektórzy bogowie aktywnie wpływają na życie śmiertelników, inni natomiast są znani z braku zainteresowania sprawami doczesnymi.

Istnieją teorie, że bogowie czerpią moc z takich rzeczy, jak modły, ofiary i uczynki. Powstała nawet teoria, że liczba wyznawców danego Bóstwa określa jego pozycję wśród Bogów. Sam tak przypuszczam, wnioskując z tego, że większe świątynie wydają się pozyskiwać błogosławieństwa i pomoc swych Bogów łatwiej, niż mniejsze przybytki kultu.

Spotyka się wzmianki o istnieniu w naszym świecie duchów, które mają zdolność do wykorzystywania uczynków śmiertelników do zwiększenia swej mocy tak samo, jak robią to Bogowie. Zrozumienie prawdziwej natury tych istot pozwoliłoby nam dokładniej zrozumieć stosunki łączące Bóstwa z ich wyznawcami.

Możliwość istnienia tego rodzaju duchów prowadzi do podejrzenia, że mogą one być zdolne wynieść się do poziomu Boga czy Bogini. Motusuo z Cesarskiego Seminarium zasugerował, że mogą to być pozostałości Bogów, którzy z czasem stracili swą moc lub jej większość, powracając do podstawowej postaci. Praktykujący Pradawne Ścieżki twierdzą, że nie ma Bogów, tylko słabsze i silniejsze duchy. Być może istnieje możliwość, że wszystkie trzy teorie okażą się prawdziwe.