Dzieci niebios

Dzieci niebios

Nordowie uważają samych siebie za dzieci niebios. Swoją krainę, Skyrim, nazywają Gardzielą Świata, gdyż to właśnie na jej obszarze oddech niebios uformował ten lud, który uznaje się za wiecznych napastników i obcych. Lud, który nie czuje więzi z innymi istotami nawet, gdy je podbija i nimi rządzi.

Cała istota Nordów zasadza się w oddechu i głosie. Co potężniejszym pokonanym wrogom wyrywają języki i wiążą je w liny zdolne do przechowywania mowy, jakby były zaklęte. Cała moc Norda może być wyrażona w okrzyku, podobnie do 'kiai' wojownika z Akaviru. Najpotężniejsi norscy wojownicy są znani jako 'Języki'; gdy Nordowie oblegają jakieś miasto, to właśnie oni spełniają rolę machin oblężniczych - stają klinem naprzeciwko bram, nabierają powietrza i na znak swojego przywódcy krzykiem je niszczą, umożliwiając topornikom rozpoczęcie krwawych żniw. Krzyk Języka ma również inne zastosowania - można z jego pomocą na przykład ostrzyć miecze, przewracać wrogów czy też obejmować nad nimi kontrolę. Wprawieni w korzystaniu ze swej mocy norscy wojownicy potrafią jednym wrzaskiem napełnić odwagą serca setki towarzyszy lub osadzić w miejscu szarżującego przeciwnika. Najpotężniejsi Nordowie posiadają moc wzywania konkretnych osób z odległości setek kilometrów lub przemieszczania się na wielkie dystanse siłą samego głosu.

Najwięksi spośród Nordów nie potrafią mówić nie powodując zniszczeń i żyją zakneblowani, komunikując się z otoczeniem jedynie poprzez język gestów i tajemnicze runy.

Im dalej na północ Skyrim zapuści się wędrowiec, tym bliżej natury żyją ludzie, których tam napotka. Ci, którzy zamieszkują odległe północne pustkowia praktycznie nie potrzebują dachu nad głową i zawsze mają na swe rozkazy potężne wiatry, podstawę istnienia tak krainy jak i jej ludu.