Efekty Prastarych Zwojów

Przewodnik gry The Elder Scrolls V: Skyrim


Efekty Prastarych Zwojów

Uczeni dobrze wiedzą, że czytanie Prastarych Zwojów za każdym razem niesie ze sobą pewne ryzyko. Mechanizm tych efektów jest do tej pory nieznany, zaś teorie o ukrytej wiedzy i karze boskiej były przedmiotem luźnych spekulacji, nie poświęcono im dotąd dokładniejszych badań.

Ja, Justinius Poluhnius, postanowiłem dokładnie udokumentować przypadłości spowodowane przez Prastare Zwoje u czytelników, chociaż jednolita teoria o ich manifestacjach wciąż pozostaje poza moim zasięgiem jako temat do przyszłych badań.

Podzieliłem efekty na cztery grupy, odkrywszy, że zakres doświadczeń zależy głównie od umysłu czytelnika. Jeśli jest to niejasne, mam nadzieję, że odpowiednia dychotomia rzuci na to nieco światła.

Grupa pierwsza: Naiwni
Dla kogoś, kto nie otrzymał żadnego szkolenia w zakresie historii lub natury Prastarych Zwojów, sam zwój jest właściwie bezładny. Nie można z niego odczytać przepowiedni ani uzyskać wiedzy. Zwój nie podzieli się swą zawartością z ignorantem, ani nie wpłynie na niego w szkodliwy sposób. Pod względem wizualnym zwój wyda mu się pokryty dziwnymi literami i symbolami. Ci, którzy znają się na astronomii, często twierdzą, że rozpoznają konstelacje we wzorach i połączeniach, ale takie spekulacje są niemożliwe do zweryfikowania, jako że istota tych badań wymagałaby niedouczonych ochotników.

Grupa druga: Niestrzeżone umysły
To właśnie ta grupa zdaje sobie sprawę z największego niebezpieczeństwa płynącego z prób czytania zwojów. To ci, którzy rozumieją naturę Prastarych Zwojów i posiadają wystarczającą wiedzę, aby przeczytać to, co jest tam napisane. Nie mają jednak jeszcze wystarczająco dużo dyscypliny, aby zapobiec szokującemu efektowi ujrzenia na moment nieskończoności. Te nieszczęsne dusze natychmiast, nieodwracalnie i całkowicie tracą wzrok. Taka jest cena, jaką płaci się za przecenianie swoich umiejętności. Warto nadmienić jednak, że razem ze ślepotą przychodzi fragment tej ukrytej wiedzy - czy będzie to przyszłość, przeszłość, czy też natura istnienia, zależeć będzie od konkretnego osobnika i jego miejsca na świecie. Niemniej wiedza zawsze przychodzi.

Grupa trzecia: Pośrednie zrozumienie
W samym Tamriel tylko Kult Ćmy-Przodka odkrył dyscyplinę potrzebną do odpowiedniej ochrony umysłu podczas czytania zwojów. Ich nowicjusze muszą przejść niezwykle rygorystyczne przygotowanie umysłu i często spędzają dziesięć lub więcej lat w klasztorze, zanim pozwoli się im przeczytać ich pierwszy Prastary Zwój. Mnisi mówią, że to dla ochrony nowicjuszy, ponieważ zetknęli się z wieloma niestrzeżonymi umysłami pośród co bardziej niecierpliwych uczniów. Ci dysponujący odpowiednim hartem ducha czytelnicy również ślepną, chociaż w znacznie mniejszym stopniu niż niestrzeżeni. Ich wzrok robi się lekko mglisty, ale wciąż rozpoznaje kształty oraz kolory i zachowuje na tyle ostrości, żeby pozwolić na lekturę zwykłych tekstów. Wiedza, którą zdobędą podczas czytania zwoju, również jest niejasna - należy poświęcić wiele czasu medytacji i refleksji, aby do końca zrozumieć i umieć wyrazić to, co się zobaczyło.

Grupa czwarta: Oświecone zrozumienie
Pomiędzy poprzednią grupą a tą istnieje kontinuum, które do dnia dzisiejszego przekroczyli jedynie mnisi Ćmy-Przodka. Poprzez ciągłe czytanie stawali się coraz bardziej ślepi, ale otrzymywali coraz obszerniejszą i bardziej szczegółową wiedzę. W miarę jak spędzają godziny czuwania na rozmyślaniach nad objawieniami, osiągają również następny stopień hartu umysłu. Dla każdego mnicha nadchodzi dzień Przedostatniego Czytania, kiedy jedyną wiedzą przekazaną przez Prastary Zwój jest informacja, że następne czytanie mnicha będzie jego ostatnim.

Dla każdego mnicha Przedostatnie Czytanie nadchodzi w innym, niespodziewanym czasie. Podjęto prace wstępne, aby przewidzieć to wydarzenie za pomocą wykresów ślepoty poszczególnych mnichów, ale każdy, kto osiąga te dalsze stopnie, twierdzi, że stopień narastania ślepoty wydaje się zwalniać wraz z większą częstotliwością czytania. Niektórzy wysuwają hipotezę, że jakiś inny, niewidzialny zmysł również ulega pogorszeniu w tej dalszej fazie, ale ja pozostawię takie teorie filozofom.

Aby przygotować się na Ostatnie Czytanie, mnich zazwyczaj zamyka się w odosobnieniu, aby rozmyślać nad całym życiem pełnym objawień i przygotować umysł na przyjęcie ostatniego. Wtedy na zawsze traci wzrok, tak samo jak te niestrzeżone umysły, które tak rwały się do wiedzy. Jednak umysł oświecony zachowuje to, czego nauczył się w ciągu całego życia i zazwyczaj ma większe pojęcie o tym, co mu objawiono.

Mam nadzieję, że ów spis przyda się tym, którzy pragną poszerzyć naszą śmiertelną wiedzę o Prastarych Zwojach. Kapłani Ćmy dystansują się od tych spraw, uważając stopniowe osłabienie, które przychodzi wraz z lekturą, za powód do dumy. Niech posłuży to za użyteczną poradę dla tych, którzy pragną podjąć takie badania.

---- podyktowane Anstiusowi Metchimowi 4 dnia Ostatniego Siewu w 126 roku drugiej ery


Mrozie


Opublikowano:


Komentarze

Ostrzeżenie

Komentowanie jest zarezerwowane dla zarejestrowanych użytkowników. Zaloguj się poniżej lub zarejestruj - za darmo i w mniej niż 5 minut!

Zaloguj się

Nie zalecane na współdzielonych komputerach

Szybsze logowanie

Możesz również zalogować się poprzez jeden z poniższych serwisów.