Krasnoludy, tom 3

Przewodnik gry The Elder Scrolls V: Skyrim


Krasnoludy:
Zaginiona Rasa Tamriel, tom III
Kultura i historia

Autor:
Calcelmo
Uczony z Markartu

W tym ostatnim tomie naszej dyskusji o krasnoludach (ponownie odsyłam do terminu „Dwemer" w przypadku bardziej naukowych odniesień) spróbujemy przyjrzeć się bliżej unikalnej kulturze i historii Zaginionej Rasy Tamriel. Musimy jednak rozpocząć taką dyskusję od ostrzeżenia. Choć pewne koła akademickie chciałyby, żeby uważano inaczej, nie ma na razie dowodów potwierdzających jakiekolwiek tezy o szczególnych zwyczajach, moralności, mitach, legendach, prawach, systemach władzy krasnoludów lub ich zaangażowania w ważne wydarzenia historyczne - poza kilkoma nielicznymi przykładami, które są niepodważalne.

Na przykład, chociaż możemy z całkowitą pewnością stwierdzić, że cała rasa krasnoludów zniknęła bardzo raptownie, to tylko najbardziej leniwi młodzi badacze mogą twierdzić, że zdarzyło się to w ciągu jednego dnia czy nawet godziny. Nie ma absolutnie żadnych dowodów pozwalających podważyć teorię, że być może krasnoludy znikały z Tamriel stopniowo, na przestrzeni kilku lat czy nawet kilku dziesięcioleci.

Nie ma też niczego, co świadczyłoby o tym, że źródłem tych zniknięć była masowa zagłada, zaraza, magiczne zakażenie, nieudane eksperymenty dotyczące natury Aetheriusa, czy nawet teleportacja całej rasy do którejś ze sfer Otchłani. Po krasnoludach zostało po prostu zbyt mało rzeczy, by móc dokładnie wskazać istotę ich wielkiego zniknięcia, a tak samo frustrująca sytuacja ma miejsce w przypadku wszystkich aspektów ich historii oraz ustroju społecznego.

To, co wiemy, można wywnioskować jedynie na podstawie zapisków innych ras, które nawiązały kontakt z krasnoludami, zanim te opuściły Tamriel. Mroczne elfy („Dunmerowie") nauczają na przykład, że w pierwszej erze ich wielki prorok Nerevar przyczynił się do zjednoczenia krasnoludów oraz elfów w Morrowind przeciwko okupującym je wojskom Nordów ze Skyrim, ale pisma Nordów i orków wskazują także, że krasnoludy w różnych okresach i w różnych legendarnych bitwach sprzymierzały się również z nimi.

Niestety żadna z tych legend i opowieści ludowych nie próbuje opisywać krasnoludów bardziej szczegółowo i ograniczają się do tego, iż był to lud skryty oraz że sojusz z nimi był czymś na tyle niezwykłym, by narosło wokół niego wiele opowieści. Zaś po pierwszej erze żadna rasa nie wspomina już o występowaniu żywych krasnoludów. Sytuację komplikuje dodatkowo fakt, że tak wiele kronik mrocznych elfów o związkach z krasnoludami zaginęło w trakcie tragicznej erupcji Vvardenfell podczas Kryzysu Otchłani niemal 200 lat temu. Wszelkie sekrety, jakie mogły zawierać na temat Zaginionej Rasy, spoczywają teraz pogrzebane pod pokrywą stopionej ziemi wraz z ciałami wielu nieszczęsnych mrocznych elfów.

Tak więc naszą dyskusję o krasnoludach kończymy na poważną nutę. I jak to się dzieje ze wszystkimi przedsięwzięciami naukowymi, mamy na koniec więcej pytań niż odpowiedzi, zaś dowody, których desperacko szukamy, tak często są poza naszym zasięgiem, pomimo naszych najszczerszych wysiłków.

Tajemnice krasnoludów są tak liczne, że spokojnie mógłbym spędzić na ich rozwikływaniu kolejne sto lat lub więcej. Prawdopodobnie nawet kilka tysiącleci wykopalisk prowadzonych choćby w jednych krasnoludzkich ruinach nie wystarczyłoby na odmalowanie ich pełnego wizerunku. Jednakowoż nawet z naszym banalnym spojrzeniem na krasnoludzkie artefakty dostrzegamy skrupulatną, inteligentną, pracowitą i niezwykle zaawansowaną kulturę, której sekrety być może odkryjemy pewnego dnia, badając jej dzieła oraz nauczając o nich.


Mrozie


Opublikowano:


Komentarze

Ostrzeżenie

Komentowanie jest zarezerwowane dla zarejestrowanych użytkowników. Zaloguj się poniżej lub zarejestruj - za darmo i w mniej niż 5 minut!

Zaloguj się

Nie zalecane na współdzielonych komputerach

Szybsze logowanie

Możesz również zalogować się poprzez jeden z poniższych serwisów.