Kroniki świętych braci Marukha, tom IV

Kroniki
Świętych Braci Marukha,
Tom IV

Oczyszczenie Katedry

Uwagi Wydawcy: To jedyny istniejący fragment kroniki tej sekty Zakonu Alessjańskiego z pierwszej ery. Prawdopodobnie była ona przechowywana w ich wielkim kompleksie klasztornym nad jeziorem Canulus, który został spalony w czasie Wojny Cnót (1E 2321 r.), a jego archiwa zostały zniszczone lub rozproszone.

Zauważcie też, że alessjańscy skrybowie z tamtych czasów tradycyjnie datowali wydarzenia licząc lata od Apoteozy Alessji (1E 266 r.).

Zapisano tu wydarzenia z Roku Błogosławionej Alessji 127.

W tym roku dzień ściemniał we wszystkich ziemiach, i słońce wyglądało, jak trzydniowy Masser, i w południe widać było gwiazdy wokół niego. Było to piątego Pierwszych Siewów. Wszyscy patrzyli na to z trwogą, i mówili, że wkrótce wydarzy się coś znaczącego. Tak też się stało, gdyż tego samego roku z pradawnej elfiej świątyni Malada wydobył się wielki tłum diabłów, jakiego nie widziano od czasów króla Belharzy. Diabły te nękały ziemie tak strasznie, że nikt nie mógł orać, żąć ani siać, i ludzie zwrócili się do braci Marukha o pomoc. Wtedy opat Cosmas, zebrawszy wszystkich braci, poprowadził ich do Malady, zwanej po elfiemu Wielką Katedrą, i wszedł tam ze świętym ogniem, i zniszczono plugawe demony, i spalono wiele diabelskich relikwii i ksiąg, które tam znaleziono. A na ziemi zapanował pokój na wiele lat.