Narastające zagrożenie, tom III

Narastające zagrożenie
Tom III
Autor:
Lathenil ze Słonecznej Twierdzy

Poniżej przedstawiono relację Lathenila ze Słonecznej Twierdzy, altmerskiego uchodźcy z wyspy Summerset, który przybył do Cyrodiil w pierwszych latach czwartej ery. Twierdzi on, że nie uciekł w związku z Kryzysem Otchłani na Summerset, ale raczej umknął przed „gęstniejącym cieniem Thalmoru kładącym się na mojej ukochanej ojczyźnie".

Lathenil zachowywał się bardzo emocjonalnie, delikatnie to ujmując, a niektóre z jego oskarżeń pod adresem Thalmoru graniczyły z szaleństwem. Może właśnie dlatego jego płomienne ostrzeżenia oraz jawna krytyka Thalmoru i Aldmerskiego Dominium nie znalazły posłuchu, lecz historia przynajmniej częściowo przyznała mu rację.

Praxis Erratium, cesarski historyk

Zachowując wielką ostrożność, założyłem tajną organizację skupiającą osoby, które nie ufały motywacji i metodom Thalmoru. W ciągu kilku miesięcy upłynniłem rodowy majątek i zabrałem ze spadku, ile się dało, by nie wzbudzić podejrzeń. Chciałem ruszyć za Rynandorem i pomóc mu w odzyskaniu reputacji i pozycji społecznej. Następnie mieliśmy wrócić, by pokonać Thalmor jego własną bronią i przywrócić obyczaje i zasady Altmerów! Pozostali członkowie grupy mieli zostać na Summerset i zaskarbić sobie zaufanie Thalmoru w sposób, jaki najbardziej im pasował, w miarę możliwości przesyłając mi tajne listy.

Po ciągnącym się tygodniami, żmudnym śledztwie i wydaniu fortuny na łapówki ustaliłem, że Rynandora umieszczono na statku płynącym do Anvil. W związku z tym opłaciłem przejazd do Anvil, gdzie moje poszukiwania niemal dobiegły kresu, gdyż Rynandor nigdy nie przybył do tamtejszego portu. Przeczucie, że Rynandora spotkało coś złego, potwierdziło się, gdy zacząłem szukać marynarzy, którzy mieli być na pokładzie okrętu Rynandora. Wszyscy zginęli w tajemniczych okolicznościach.

Wkrótce później doszło do pierwszego zamachu na moje życie. Oczywiście przeżyłem, ale bez poważanego przywódcy mój wielki plan pokrzyżowania szyków Thalmoru spełzł na niczym. Ukrywszy się, czekałem niecierpliwie na informacje o działaniach Thalmoru na wyspie Summerset.

Przez następne lata próbowałem różnymi drogami zdobyć posłuch w Cesarstwie i ostrzec je o poczynaniach Thalmoru. Cesarstwo miało jednak dość problemów z następstwami Kryzysu Otchłani na własnym terytorium, żeby pakować się w kłopoty w odległym Summerset. Po zamordowaniu cesarza Uriela Septima VII i jego następców oraz ofierze Martina Septima (prawdziwego zbawcy wyspy Summerset i całego Tamriel!) Cesarstwo pozostało bez władzy.

Wysoki kanclerz Ocato zebrał pełną radę starszych w celu wybrania nowego cesarza, lecz bez rezultatu. Pozbawione władcy Cesarstwo poza granicami Cyrodiil zaczęło się rozpadać. Ocato niechętnie przystał na objęcie stanowiska Potentata na warunkach określonych w karcie Rady Starszych do czasu ponownego ustanowienia władzy cesarskiej, lecz niechętny przywódca rzadko jest silnym przywódcą.

Potentat Ocato podjął godny podziwu wysiłek ograniczenia zamętu, który groził rozpadem Cesarstwa, i uczynił nawet pewne postępy, lecz wówczas wybuchła Czerwona Góra, niszcząc większość Vvardenfell (zapewne z powodu ingerencji Thalmoru, choć nie zdobyłem jeszcze dowodów). Ocalała część Morrowind pogrążyła się w całkowitym chaosie. Skutki wybuchu odczuto nawet na Czarnych Mokradłach, gdzie zniszczeniu uległy drogi, odcinając tamtejsze garnizony Cesarstwa.

Nikt nie był przygotowany na to, co nastąpiło później.