O Skrzyżowanych Sztyletach

O Skrzyżowanych Sztyletach:
Dzieje Pękniny
Autor:
Dwennon Wyndell

Pałożona na wschodnim brzegu jeziora Honrich Pęknina jest śladem minionej ery. Niegdyś dumne ulice i budynki zniknęły, zastąpione zbiorem budowli z drewna i kamienia nieprzerwanie okrytym mgłą. By zrozumieć, w jaki sposób tak duże miasto stało się zaledwie fortecą, wystarczy zajrzeć do podręczników historii.

Pęknina była dużym węzłem komunikacyjnym dla karawan handlowych i podróżników odwiedzających i opuszczających Morrowind. Przez cały dzień na jeziorze roiło się od łodzi rybackich, a miasto tętniło życiem również w nocy. Straż miejska budziła respekt i trzymała mieszkańców w ryzach, zapewniając im bezpieczeństwo. Do Pękniny przyciągał również targ zastawiony straganami pełnymi towarów z całego Tamriel.

W roku 4E98 pośród zamętu Nocy Pustki urzędujący jarl został zamordowany, a jego miejsce zajął Hosgunn Skrzyżowane-Sztylety. Choć zdaniem wielu to Hosgunn stał za zamachem, a ulice miasta wypełniły się krzykami protestujących, jarl zasiadł na tronie i natychmiast podjął kroki, by zapewnić sobie bezpieczne urzędowanie. Rękami straży miejskiej oczyścił ulice z protestujących i wprowadził godzinę policyjną. Każdego, kogo złapano na jej złamaniu, wtrącano do więzienia bez procesu. W przypadku recydywy - zabijano.

Przez ponad 40 lat Hosgunn rządził Pękniną czarnym sercem i żelazną pięścią. Nakładał na swoich poddanych i kupców chcących handlować na terenie miasta horrendalne podatki. Większość przychodów zabierał dla siebie i przeznaczał je na budowę ogromnego drewnianego zamku urządzonego z przesadnym przepychem. Zamek budowano przez siedem lat i naocznie przypominał on ludziom o prześladowaniu, przez co nazywano go „Szaleństwem Hosgunna". Pod koniec rządów Hosgunna ulice Pękniny były zasłane odpadami, a ludzi nękały choroby i głód.

W roku 4E129 mieszkańcy uznali wreszcie, że mają dość. Dzięki przewadze liczebnej udało im się czasowo zatrzymać straż miejską na tyle, by podpalić Szaleństwo Hosgunna wraz z chciwym jarlem wewnątrz. Ze względu na trwające walki pożar rozprzestrzeniał się po mieście niepowstrzymany. Do rana mieszkańcy miasta odnieśli zwycięstwo, lecz było ono okupione wielkim kosztem. Większość miasta obróciła się w zgliszcza i wiele osób zginęło.

Odbudowanie Pękniny do obecnej, skromniejszej postaci trwało pięć lat, a chociaż od tego czasu minęło ich ponad pięćdziesiąt, miasto wciąż nie doszło całkiem do siebie. Zdaniem niektórych nigdy już nie będzie tak zamożne, jak na początku czwartej ery, lecz pozostała jeszcze garstka mających nadzieję, że Pęknina powstanie z popiołów i ponownie stanie się ośrodkiem handlowym.