Wojna Pierwszej Rady

Wojna Pierwszej Rady

spisał
Agrippa Fundilius

Niniejsza praca cesarskiego badacza Agrippy Fundiliusa opiera się na różnych źródłach cesarskich i dunmerowych, a spisana została z myślą o zachodnich czytelnikach.

Wojną Pierwszej Rady zwykło się nazywać religijny konflikt z pierwszej ery, pomiędzy świeckim Rodem Dagoth i Dwemerami a ortodoksyjnymi Rodami Indoril, Redoran, Tres, Hlaalu i Telvanni. Pierwsza Rada - czyli pierwsze w historii, ogólnokrajowe zgromadzenie Dunmerów - upadła rychło w wyniku sporów o magiczne praktyki Dwemerów, uznawane przez pozostałe Rody za bluźniercze.

Świeckie rody były mniej liczne, lecz politycznie i magicznie bardziej zaawansowane od pozostałych. Wspierane przez norskie i orkowe klany zwabione do Morrowind obietnicą łupów i nowych ziem do skolonizowania, z łatwością zajęły północne regiony kraju, okupując większość ziem należących do regionów Redoran, Vvardenfell i Telvanni. Ortodoksyjne rody - rozproszone i słabo zorganizowane - ponosiły klęskę za klęską, póki dowódcą połączonych sił wszystkich rodów nie został Nerevar.

Nerevar zapewnił sobie pomoc barbarzyńskich, plemiennych Dunmerów, i przypuścił walny szturm na wrogie stanowiska pod Czerwoną Górą na wyspie Vvardenfell. Przy pomocy Popielnych zwiadowców, siły Świeckich zostały wymanewrowane a następnie rozbite. Niedobitki armii schroniły się w dwemerskiej twierdzy na Czerwonej Górze.

Po krótkim oblężeniu, Nerevar i jego oddziały wdarły się podstępnie do twierdzy, gdzie wymordowano Świeckich generałów i przywódców, a sam Nerevar został śmiertelnie ranny. W następującej rzezi wybito do nogi Rody Dwemer i Dagoth a Nerevar umarł wkrótce potem w wyniku odniesionych ran.

Troje z kompanów Nerevara - jak on, przedstawiciele rodów ortodoksyjnych - Vivek, Almalexia i Sotha Sil, stanęli na czele odrodzonej Pierwszej Rady, przemianowanej na Wielką Radę Morrowind. Po zajściach na Czerwonej Górze ogłosili się oni istotami boskimi, czczonymi przez Świątynię jako Almsivi (Trójca).