Wykuwanie lekkiej zbroi

Wykuwanie lekkiej zbroi

Pióra
Revusa Sarvaniego

Istnieją dwa rodzaje lekkiego pancerza: metalowy i niemetalowy. Elfie i szklane należą do gatunku metalowej zbroi. Być może dziwisz się, że szklany pancerz uważam za metalowy, lecz pozory mylą. To, co nazywamy szkłem, w niczym nie przypomina tego, co wstawia się w okna. Ten zielonkawy materiał jest znacznie mocniejszy i cechuje się dużo wyższą temperaturą topnienia.

Niemetalowe pancerze to zbroje rzemieniowe, ćwiekowane, skórzane i łuskowe. Aby wytwarzać tego rodzaju zbroję, musisz być w równym stopniu kowalem, co krawcem. Każdy z nich składa się z obszernych płatów skóry pozszywanych z innymi pasami.

Pancerz ćwiekowany jest do tego poprzetykany nitami i pierścieniami żelaza, dzięki czemu lepiej się sprawdza w walce niż zbroja zrobiona z samej skóry. W zbroi łuskowej zamiast żelaza stosuje się stop stali z korundem, który wzmacnia zbrojone wstawki.

Sposób wykuwania elfiego pancerza był przez setki lat silnie strzeżoną tajemnicą wyspy Summerset. Reszta Tamriel poznała go dopiero za sprawą Zdrady Ulvula Llarena. Ulvul był mrocznym elfem, niewolnikiem pracującym w kuźni Nuuliona, mistrza kowalskiego żyjącego od piątego do siódmego wieku drugiej ery. Gdy Ulvul zbiegł, nie wyobrażał sobie sroższej kary dla swego okrutnego mistrza, niż wyjawienie jego sekretów światu. W ten sposób dowiedzieliśmy się, że głównym składnikiem elfiej zbroi jest kamień księżycowy, a do jego hartowania używa się wody morskiej.

Aby wykonać złoconą elfią zbroję, należy również użyć rtęci. Topi się w znacznie niższej temperaturze niż kamień księżycowy, przez co obróbka obu metali staje się dość kłopotliwa.

Najtrudniejsze w obróbce jest jednak szkło. Uderzenia młotem niosą za sobą ryzyko rozbicia pancerza. Główny jego składnik stanowi malachit, aczkolwiek kamień księżycowy również jest potrzebny, jako że nadaje mu większej wytrzymałości.