Iorweth

Mówią, że wszystkie elfy są piękne, że takie się rodzą. W przypadku Iorwetha ktoś postarał się to zmienić, znacząc jego twarz paskudną blizną, którą ten skrywał częściowo pod szkarłatną chustą. Iorweth był żywą legendą, budzącym strach, nieuchwytnym dowódcą jednego z elfich komand, które nie myślały złożyć broni i kontynuowały wojnę z ludźmi. O jego czynach, podobnie jak o jego nienawiści do Dh'oine, krążyły opowieści, upodabniające go raczej do mściwego ducha niż z osoby z krwi i kości. Iorweth, jak wskazywały pewne źródła, powiązany był z królobójcą i ostatnimi wydarzeniami, lecz pierwsze spotkanie z nim nie przyniosło Geraltowi innej odpowiedzi niż grad śmiercionośnych strzał i zapowiadało się, że odmiennej wiedźmin nie otrzyma.

W oczach części ludzi, takich jak Loredo i Roche, Iorweth był pospolitym bandytą, noszącym na rękach krew niewinnych. Istotnie, lista tych, których zabił, "walcząc o wolność", mogłaby śmiało konkurować z liczbą utworów w moim repertuarze.

Zawsze aktualną pozostawała kwestia, czy po latach przelewania krwi i życia w nienawiści Iorweth nadal wie, o co walczy. To pytanie zadawali sobie również ci, którzy znali go dłużej.

Iorweth na pewno był niebezpiecznym osobnikiem, nie przemienił się jednak w żądnego krwi potwora. Swą grę prowadził zawsze ostrożnie i kiedy dostrzegł szansę na zweryfikowanie lojalności Letho, skorzystał z niej, sprzymierzając się chwilowo z Geraltem.

Wizja, za którą podążał dowódca Scoia'tael, stawiała go w zupełnie innym świetle. Plan, który starał się zrealizować, był bardzo ambitny lub bardzo szalony. Dlatego właśnie potrzebował sprzymierzeńców, lecz gdyby ich nie znalazł, gotów był realizować swój cel samotnie.