Zyvik

Choć to generałom i marszałkom przypadają zaszczyty i laury za chwalebne bitwy, zwycięskie kampanie i wygrane wojny, to jednak trzon każdej armii stanowią prości żołnierze i podoficerowie. Dziesiętnik Zyvik z Burej Chorągwi był tego najlepszym przykładem. Jak każdy żołnierz nie mędrkował i nie kwestionował rozkazów przełożonych, a swych podkomendnych trzymał twardą ręką. Bojowe doświadczenie i lata praktyki nauczyły go kilku kluczowych zasad. Śpi się, kiedy można, wstaje, kiedy budzą, na służbie należy pić z umiarem, dyskretnie i zachować łyk gorzałki dla przełożonego, a podczas przemarszów baby po wsiach gwałcić tak, żeby nikt nie widział. Jeśli dodamy do tego charakterystyczną dla służbisty niezwykłą dumę z wykonywanych obowiązków, otrzymujemy, moi państwo, wzór kaedweńskiego weterana.

Dziesiętnik brał udział w poprzedniej wojnie z Aedirn, fatalnej w skutkach dla Burej Chorągwi. Odcięty na polu walki oddział został zdziesiątkowany, a jego sztandar wpadł w ręce wroga. Choć Zyvik mógł mówić o szczęściu – przypadek, iż wówczas leczył rany w szpitalu polowym, uchronił go od niemal pewnej śmierci – to pamięć tamtych dni i wspomnienie poległych towarzyszy były dla niego wciąż żywe.