Alchemia

W Wiedźminie 3, podobnie jak w poprzednich dwóch odsłonach trylogii o Białym Wilku, alchemia pełni fundamentalną rolę. W porównaniu z poprzednimi grami cały system został jednak znacząco uproszczony. Czy słusznie? Tego nie zamierzam tutaj oceniać. Niniejszy artykuł wraz z linkowanymi niżej podartykułami stanowią razem kompletne kompendium wiedzy o zagadnieniu, które każdy wiedźmin powinien mieć w małym palcu jeszcze przed wyruszeniem na szlak.

Podstawy alchemii

Proces alchemii służy wiedźminowi do tworzenia różnego rodzaju specyfików, które mogą pomóc mu zarówno podczas walki z potworami, jak i zwykłej tułaczki po Królestwach Północy. Spośród nich należy wyróżnić kilka rodzajów substancji:

• Eliksiry - należą do podstawowego wyposażenia każdego wiedźmina. Mogą przywracać utracone siły jak Jaskółka, Puszczyk czy Dekokt Raffarda Białego, wzmacniać zdolności bojowe jak Grom lub ułatwiać życie wiedźmina w specyficznych sytuacjach jak Kot. Niemal wszystkie eliksiry posiadają trzy stopnie mocy: podstawowy, ulepszony i wyśmienity. Potężniejsze mikstury oferują przeważnie dłuższe działanie, jednak za cenę większego zatrucia organizmu. Na szczęście Biały Miód nadal działa niczym uniwersalny wiedźmiński detoks.
• Odwary - w porównaniu do eliksirów mają o wiele większą moc, a przy tym zazwyczaj silnie zatruwają organizm, przez co nie można stosować zbyt wielu naraz. DOdatkowo stworzenie ich wymaga często bardzo rzadkiego składnika, co sprawia, że odwary należy trzymać na naprawdę specjalne okazje.
• Oleje - są subtancjami bardzo przydatnymi, bowiem dzięki nim wiedźmin może zadawać znacznie większe obrażenia wybranemu typowi istot. Wszystkie oleje posiadają trzy stopnie mocy: podstawowy, ulepszony i wyśmienity. Im mocniejszy olej, tym więcej ładunków (uderzeń miecza) można wykonać, zanim substancja się zużyje i trzeba ją będzie nałożyć od nowa.
• Petardy - stanowią bardzo dobre uzupełnienie wyposażenia każdego wiedźmina. Są to przedmioty typowo ofensywne, przydatne zwłaszcza w początkowych etapach bitwy. Za sprawą petard można np. zatruć, podpalić lub zamrozić wrogów, znacząco ułatwiając sobie walkę z nimi. Tak jak w przypadku eliksirów i olejów, petardy dzielą się na podstawowe, ulepszone i wyśmienite. Im lepsze petrady, tym efektowniej i efektywniej działają.

Jak działa alchemia?

A zatem zamierzasz stworzyć swój pierwszy przedmiot alchemiczny? Nic prostszego! Potrzebne ci będą następujące rzeczy:

• Receptura - to absolutna podstawa, bowiem zawiera w sobie dokładny przepis na stworzenie danego przedmiotu. Receptury najczęściej można znaleźć w kufrach z losowymi łupami. Ci, którzy są mniej chętni do włóczęgi poza traktami, mogą spróbować szczęścia u lokalnych alchemików, zielarzy i guślarzy, choć niewątpliwie jest to znacznie kosztowniejsza opcja.
• Składniki - to kolejny bardzo ważny element - wszakże nie sposób uwarzyć mikstury, mając tylko jej przepis, prawda? Wiedźmińskie receptury wymagają zdobycia bardzo różnych ingrediencji - od łatwo dostępnych ziół po fragmenty ciał potworów, które można uzyskać jedynie po trupie tych ostatnich. Oczywiście znów z pomocą mogą przyjść lokalni sprzedawcy i zielarze, lecz i tym razem trzeba będzie wysupłać co nieco z sakiewki - zwłaszcza w przypadku trudniej dostępnych składników.
• Mutageny - są stosowane tylko przy tworzeniu odwarów oraz ulepszaniu wiedźmińskich umiejętności (o tym w innym miejscu). Zdobycie ich wymaga przeważnie nie lada trudu, bowiem nie są to rzeczy, które można pozyskać z truchła przeciętnego nekkera. Kiedy zatem uda ci się już zdobyć rzadki mutagen, pilnuj go jak oka w głowie!

Z zystemu alchemii można korzystać o dowolnej porze dnia i nocy. Jego iterfejs jest bardzo intuicyjny. Po lewej stronie znajdziesz listę dostępnych przepisów. Kiedy klikniesz na jeden z nich, dowiesz się nieco więcej o przedmiocie, który zamierzasz stworzyć, włączając w to niezbędne składniki. Jeżeli posiadasz w swoim ekwipunku minimalną liczbę pokazanych ingrediencji, od wytworzenia subtancji będzie dzielić cię już tylko pojedyncze kliknięcie.

Warto dodać, że w Wiedźminie 3 znacząco uproszczono proces zażywania stworzonych przez siebie specyfików. Niegdyś było to możliwe tylko podczas medytacji, jednak w ostatniej części przygód Białego Wilka porzucono tę zasadę. Zarówno eliksiry, odwary, jak i oleje można stosować w dowolnym momencie gry, nawet w samym środku walki. Zresztą krótki czas trwania większości z nich nie pozostawia wątpliwości, że zostały one zaprojektowane typowo na czas potyczki.

Niezmiennie trzeba za to uważać, by nie użyć zbyt wielu eliksirów i/lub odwarów. Należy bowiem pamiętać, że każda taka mikstura posiada swój poziom toksyczności, a zażycie jej, zatruwa wiedźmiński organizm. Im więcej krąży w nim toksyn, tym "dziwniej" może wyglądać ekran gry - zwłaszcza po pokonaniu bariery 80% toksyczności. Przy 95% Biały Wilk zacznie tracić życie aż do momentu, gdy toksyczność naturalnie spadnie poniżej wspomnianego punktu lub gdy zostanie zażyty Biały Miód.

Hej, przy alembiku praca wre!

W porównaniu do poprzednich dwóch gier, w Wiedźminie 3 znacząco zmienił się system uzupełniania zapasów alchemicznych. To właśnie tutaj zaszły największe uproszczenia. Pamiętacie, jak w pierwszych w dwóch częściach sagi o Białym Wilku regularnie trzeba było uganiać się po polach za białym mirtem lub blekotem? W finałowej części sagi to już nie jest "problem"...

Według nowej mechaniki alchemii każdy eliksir/olej/petardę wystarczy stworzyć raz. W swoim ekwipunku można posiadać ograniczoną liczbę każdego z w/w przedmiotów (maks. jeden podstawowy, trzy ulepszone lub pięć wyśmienitych). Zużyte przedmioty - poza odwarami - odnawiają się samoczynnie podczas medytacji. Jest tylko jeden skromny warunek: odtwarzanie eliksirów wymaga alkahestu, a petard - proszku alchemików. Obydwie substancje są łatwo dostępne. Odtwarzanie olejów nie wymaga żadnego innego przedmiotu. Trzeba tylko pamiętać o tym, że oleje zużywają się dopiero wtedy, kiedy wykrorzystasz ich wszystkie ładunki (20 dla podstawowych, 40 dla ulepszonych, 60 dla wyśmienitych) lub niezużyty olej posmarujesz innym.

Alchemia a rozwój postaci

Naturalnie Geralt może wprawiać się w sztuce alchemicznej na dedykowanym jej drzewku umiejętności. Z biegiem czasu wiedźmin może uzyskać wiele cennych zdolności, które zapewnią mu większą tolerancję na toksyny, wydłużą czas działania eliksirów, odwarów, olejów czy petard, a nawet... zwiększą szansę na trafienie krytyczne w przypadku zatrucia! Wszystko tak naprawdę zależy od tego, jak często używasz systemu alchemii i jak wiele punktów umiejętności jesteś gotów zainwestować w jego rozwój.

Przydatne adresy

Podczas swoich wędrówek po Velen, Novigradzie i Skellige napotkasz na swojej drodze wielu adeptów sztuki alchemicznej: zielarzy, guślarzy, kapłanów, magów, alchemików... Niektózy z nich pomogą ci w zdobyciu receptur i składników, inni okażą się zwyczajnie bezużyteczni. Jest jednak kilka alchemicznych adresów, które niewątpliwie warto zapamiętać:

• Tomira - mieszka we wsi Biały Sad. Prawdopodobnie będzie pierwszą zielarką, jaką napotkasz. Posiada sporo ziół oraz kilka receptur, które przydadzą ci się na początku gry.
• Guślarz - mieszka w chacie położonej nieco na północ od wsi Konary. To kolejny dobrze zaopatrzony zielarz, u którego możesz też nabyć kilka ciekawych receptur.
• Otto Bamber - mieszka w tzw. "chacie zielarza" na północny-zachód od Oxenfurtu. Posiada bardzo dużo rozmaitych składników alchemicznych, w tym wiele rzadkich, wszystkie podstawowe receptury alchemiczne, a także kilka nieco bardziej zaawansowanych.
• Zielarz z portu pod Kaer Trolde - Skelligijczyk mieszka nieopodal karczmy. Znajdziesz u niego szeroki asortyment składników alchemicznych, włącznie z niektórymi rzadkimi, a także kilka receptur.
• Gremista - mieszka niepodal dębu Gedyneith na Ard Skellig i wg wielu jest najlepszym alchemikiem w Królestwach Północy i na Skellige. Posiada niemal wszystkie receptury na przedmioty ulepszone i wyśmienite, a także bardzo szeroki wybór składników alchemicznych. Minus? Nie przepada za ludźmi i żąda za swoje towary sporych pieniędzy.