Utopiec

Nad wodą musisz być cicho. Po pierwsze, żeby nie wypłoszyć ryb. Po drugie – żeby nie zwabić utopców.
– Yanneck z Blaviken, rybak

Utopiec przypomina z wyglądu trupa, który długo leżał w wodzie – ma niezdrowy kolor, siny albo zielonkawy, ocieka śluzem i szlamem, śmierdzi zgnilizną i mułem. Z tego powodu uważa się, że utopce – a także ich bardziej niebezpieczni krewniacy, jak wodniki, błotniki czy topielce – powstają z ciał nieszczęśników, którzy zatonęli w płytkiej wodzie: zagubionych wędrowców, pijanych chłopów, którzy zboczyli z wijącej się przez bagna ścieżki, czy dzieci, które w trakcie zabawy wypłynęły zbyt daleko od brzegu.

Jak wiele innych wierzeń o potworach, i to jest jednak fałszywe. Z daleka utopce rzeczywiście przypominają człowieka, ale wiedźmini, którzy mają wątpliwy przywilej oglądać je często z bliska, donoszą o licznych anatomicznych różnicach. Pokryta łuską skóra, skrzela czy płetwa grzbietowa sugerują, że utopce i pokrewne im istoty są zupełnie odrębnym gatunkiem.

Wspomniane przystosowania sprawiają, że utopce są świetnymi pływakami. Zamieszkują zwykle muliste wody przybrzeżne, stawy i jeziora. Często można spotkać je przy osadach ludzkich, które są dla nich świetnym źródłem pożywienia.

Jako że utopce są z natury tchórzliwe, na ogół zadowalają się wygrzebanymi ze śmieci resztkami albo zwierzęcym ścierwem. Jeśli jednak na ich terytorium zapuści się samotny podróżnik czy nieuważny rybak, z padlinożerców zamienią się w drapieżniki. Atakują wówczas błyskawicznie, z zaskoczenia, starając się ofiarę wciągnąć pod wodę i utopić. Jeśli nie są głodne, zdobycz przetrzymują kilka dni pod wodą, czekając, aż posiłek odpowiednio skruszeje. Utopce są szczególnie groźne o zmierzchu, nocą i o świcie, zwłaszcza jeśli akurat pada deszcz – wówczas zdarza im się zapuścić w głąb lądu.

Utopce, wodniki, bagienniki i topielce żyją w zgniliźnie i szlamie, wykształciły więc silną odporność na trucizny. Mimo człowieczego kształtu są istotami prymitywnymi, które inteligencją nie przewyższają karasia czy szczupaka. Dlatego też zaklęcia oddziałujące na umysł, w tym Aksji, są wobec nich nieskuteczne. Z drugiej strony są niezwykle wrażliwe na czary oparte na żywiole ognia, takie jak Igni.