Eredin Bréacc Glas

Imię króla upiorów z koszmarów Geralta przez długi czas pozostawało nieznane. W końcu jednak wróg zyskał konkretne miano i postać. Strzępy informacji, jakie do nas docierały, budowały powoli obraz prześladowcy, a groza, którą budził, stawała się coraz większa.

Ambitny i bezwzględny Eredin Bréacc Glas był przywódcą Dzikiego Gonu, jeźdźców ze świata elfów Aen Elle, Ludu Olch. Od niedawna był także władcą owej tajemniczej krainy, leżącej w innym miejscu i innym czasie.

Sekretnymi ścieżkami, wiodącymi przez zimną pustkę dzielącą nasze światy, przybywał na czele upiornego orszaku, by chwytać nieszczęśników i uprowadzać ich do swej ojczyzny.

Obecnie celem jego poszukiwań była Cirilla, której mocy pożądał. Jedyną przeszkodą na jego drodze był nie kto inny, tylko Geralt z Rivii.

Ufny w siłę swej magii i wyszkolenie jeźdźców Dzikiego Gonu, Eredin nie zawahał się zaatakować Wiedźmińskiego Siedliszcza. Mimo ofiarności obrońców, władca Aen Elle bliski był zwycięstwa. Jedynie nieokiełznana moc Ciri zmusiła go do odwrotu. Stało się jednak jasne, że przywódca Dzikiego Gonu wyciągnie wnioski z poniesionej porażki i następny jego atak będzie już nie do odparcia.

Słowa Ciri rzuciły nieco światła na motywy postępowania przywódcy Dzikiego Gonu. Ojczyźnie elfów Aen Elle groziła zagłada, Eredin zaś, kierując się naturą wojownika i zdobywcy, postanowił rozwiązać problem w najprostszy możliwy sposób – podbijając nasze ziemie. Kluczem do tego miała być moc Ciri, dzięki której utworzyłby przejście umożliwiające mu inwazję na pełną skalę.

Wedle słów Avallac’ha, to właśnie Eredin był winny śmierci poprzedniego władcy Aen Elle, Auberona Muircetacha. Ujawnienie tego faktu z pewnością nie przysporzyłoby mu przyjaciół i popularności wśród Ludu Olch.

Ostateczne starcie z Eredinem z pewnością warte jest poematu czy nawet eposu – nie miejsce jednak na to i nie czas. Mówiąc krótko, tamtego dnia okrutny Król Gonu wydawał się niepowstrzymany i kładł trupem każdego, kto odważył się stawić mu czoła, dopóki drogi nie zastąpił mu Geralt z Rivii. Dwaj szermierze starli się na pokładzie upiornego Naglfara. Walka była długa i ciężka, ale wiedźmińskie ostrze sięgnęło w końcu celu, kończąc tym samym sny o potędze i podbojach.

Tak zginął Eredin Bréacc Glas.