VII - Mistrz ostrza

- Hej! Nie machaj tym mieczem na oślep! Co ci mówiłem?!
Edgar oparł się o kamień szlifierski i pokiwał głową z politowaniem. Stray nauczyciel fechtunku schował się w cieniu ściany, aby obserwować swojego ucznia. Potem zaczął jeszcze raz tłumaczyć od nowa:
- Trzymaj miecz spokojnie. Ściśnij rękojeść pewnie, ale tak, aby pierwszy atak przeciwnika nie wybił ci broni z ręki. Czubek skieruj w oponenta.
Uczeń Edgara próbował wprowadzić w życie instrukcje, ku zadowoleniu swojego nauczyciela.
- I nie bądź taki wyprostowany i sztywny! Wyglądasz okropnie.
- A kiedy w końcu będę mógł stanąć do walki z kimś prawdziwym? - narzekał młody chłopak, znudzony kolejnymi instrukcjami. - Chcę wykończyć popielną bestię!
Edgar wybuchnął śmiechem. - Chłopcze. Wybij to sobie z głowy. Najpierw musisz nauczyć się podstaw ataku i parady. Kiedy to opanujesz, będziesz mógł zacząć pracować nad seriami ataków, tak, byś nie dawał wrogom szans na wyprowadzenie własnego. Potem będziesz musiał poprawić pracę nóg, więc popracujesz nad unikami. Wtedy zaczniesz uczyć się redukować blok przeciwnika.
Edgar zrobił znaczącą pauzę.
- Dopiero wtedy, młody chłopcze, będziesz mógł zacząć myśleć o zmierzeniu się z którąś z tych bestii. Bo ludzie są przewidywalni. Możesz zgłębiać ich zachowania i uprzedzać ich ataki. Ale potwory, w przeciwieństwie do nich, reagują kompletnie chaotycznie. Odnieść sukces w walce z nimi to coś kompletnie odmiennego. Nadal ci do tego bardzo daleko.