Valkajokull

Pod koniec Wielkiej Wojny Valkowie, pierwsi odnowiciele, przegonili drążycieli tak daleko na północ, że nie stanowili już zagrożenia. Niektórzy sądzą, że Valkowie dopuścili się w ten sposób ludobójstwa na ogromną skalę, inni uważają, że zostali zmuszenie do powrotu pod ziemię, ponieważ nawet drążyciele nie byliby w stanie przeżyć na lodowych pustkowiach.

 

Cragsfjords

Niebezpieczna zatoka Cragsfjords nie jest tak naprawdę fjordem, lecz zbiorem dryfujących tafli lodu, które zderzyły się, tworząc głębokie pęknięcia w głębi lądu.

Dwie Włócznie

Ta osobliwa wyrwa w górach Varlsmarch tworzy coś na kształt dwóch wielkich włóczni stojących przy bramie. Przez dziesiątki lat była krwawym przesmykiem pomiędzy siłami varlów i drążycieli, dopóki drugi król varlów, Arnfinnr, nie wybudował tu fortecy, która jakiś czas później stała się stolicą varlów - Grofheimem.

Grofheim

Ostatni dom i siedziba królestwa varlów, założona przez Arnfinnra, drugiego króla. Choć varlowie często się przeprowadzają, uznają Grofheim za swoją stolicę. Czczone są tu wyczyny varlów, a wszyscy zasłużeni wojownicy chowani są u stóp Dwóch Włóczni, gdzie z czasem stają się częścią gór Varlsmarch.

Fraksberg

Fraksberg, wielka sieć lodowców i strumieni lodowych, został nazwany miastem ze względu na dużą liczbę rozbitych i opuszczonych langskipów, które zatrzymały się przy jego brzegach.

Kowadło

Na samym szczycie świata znajduje się lodowa skała, która wygląda, jakby rozbito ją boskim młotem. Bardziej prawdopodobne jest to, że istniał kiedyś most lądowy łączący Kowadło z Młotem, a płynące kry lodu ciągle się o siebie obijały. To wyjaśnienie nie jest jednak tak ciekawe.

Młot

Ponoć bogowie umieścili go tu, aby rozbijał lód na północy. Bardziej prawdopodobne jest to, że istniał kiedyś lądowy most łączący Kowadło z Młotem, a płynące kry lodu ciągle się o siebie obijały. To wyjaśnienie nie jest jednak tak ciekawe.

Niebiańskie Okowy

Ośnieżone górskie szczyty, które jasno świecą, gdy odbijają promienie słoneczne. Ich ciepłe światło sprawia wrażenie, jakby to z tych gór wydobywała się cała para i mgła wiszące nad pobliskimi regionami.

Nordskalr

Rzeka płynące przez pokryte lodem ziemie Valkajokull, która w niewyjaśniony sposób nie zamarza w niskich temperaturach. Ci, którzy wiedzą coś o północnych terenach, przewidują, że w końcu się rozłamie, rozdzielając Młot i Kowadło oraz zmieniajac kształt terenów w pobliżu Brody Dundra.

Skrymirstead

Skrymir, trzeci król varlów, znany był ze swojej obsesji na punkcie zabijania drążycieli. Rozszerzył swoje wpływy poza Grofheim budując miasto, które szybko zostało opuszczone przez mieszkańców, gdy ziemia, na której stało, zaczęła pękać pod wpływem mrozu. Teraz miasto jest opuszczoną ruiną, w połowie zatopioną w Srebrnej Zatoce.

Stepy Ciszy

Daleko pośród niczym niewyróżniających się równin Valkajokull badacze znaleźli lodowe pola, które z nieznanych powodów są wolne od wiatru, śniegu i pozbawione wszelkiego życia. Kiedy wrócili, powiedzieli, że panująca tam cisza jest nie do zniesienia.

Szczyt Gimfell

Choć Niebiańskie Okowy ciągną się dalej na północ, szczyt Gimfell jest uznawany za najwyższy i najdalej wysunięty na północ punkt Łusek Wyrmów. Młodzi varlowie chcąc udowodnić swoją siłę, wspinali się na tę górę. Wielu z nich nigdy nie wróciło.