Nataniel Pastodi

Wielebny Nataniel, zarządca novigradzkiej kostnicy i duchowny Wiecznego Ognia, miał podły charakter i bujną przeszłość. Nim przywdział szaty kapłańskie, przez wiele lat pełnił funkcję miejskiego kata.

Mogłoby się wydawać, że trudno o gorszego kandydata na duszpasterza niż były oprawca, ale, jak mawiano, w Novigradzie wszystko jest możliwe.

Jeśli w zadaniu Śmiertelne grzechy zabiłeś Pastodiego w zamtuzie bez słowa wyjaśnienia:

Powiedzieć, że podążający tropem seryjnego mordercy Geralt nakrył Nataniela na gorącym uczynku, byłoby kiepską grą słów. Niemniej sytuacja, w której zastał go Geralt, była jednoznaczna i wiedźmin bez zbędnych ceregieli uśmiercił zwyrodnialca.

Choć odnalezienie kolejnej ofiary oczyszczało Nataniela z zarzutów seryjnych morderstw, Geralt uważał, że i tak zasłużył na śmierć.

Jeśli w zadaniu Śmiertelne grzechy pozwoliłeś Pastodiemu mówić i poznałeś tożsamość prawdziwego mordercy:

Powiedzieć, że podążający tropem seryjnego mordercy Geralt nakrył Nataniela na gorącym uczynku, byłoby kiepską grą słów. Jednak mimo że sytuacja, w której zastał go Geralt, była właściwie jednoznaczna, wiedźmin nie dał się zwieść pozorom i wykluczył duchownego jako seryjnego mordercę.

Jeśli w zadaniu Śmiertelne grzechy na koniec rozmowy z Pastodim nakłoniłeś go do opuszczenia zamtuza:

Przed wyjściem jednak upewnił się, że zwyrodnialec nie skrzywdzi już biednej Anneke.

Jeśli w zadaniu Śmiertelne grzechy na koniec rozmowy z Pastodim postanowiłeś i tak go zabić:

Mimo to Geralt uznał, że Nataniel zasługiwał na śmierć. Czasem byłem zdania, że wiedźmin zbyt pochopnie brał się do wymierzania sprawiedliwości – w tym wypadku jednak nie miałem żadnych wątpliwości.

Jeśli w zadaniu Śmiertelne grzechy na koniec rozmowy z Pastodim pozwoliłeś mu kontynuować spotkanie z prostytutką:

Nie zwlekając, ruszył w pogoń za prawdziwym sprawcą.