[Śródziemie] Feanor

[Markusz]

Feanor - (quen. Feanaro - Duch Ognisty, od fea - duch, nar - ogień) właśc. Kurufinwe (co prawdopodobnie oznacza "zręczny", od kuru czyli umiejętność i imienia ojca), syn Finwego i Miriel Serinde, brat przyrodni Fingolfina i Finarfina, urodzony już w Amanie, najpotężniejszy Noldor i ich najwyższy król po śmierci ojca.

Matka Feanora zmarła niedługo po porodzie, w ostatnich słowach do męża tłumaczyła, że wszystki siły, które mogłaby dać dzieciom, udzieliła temu jedynemu synowi.

Feanor był wysoki, twarz miał władczą i piękną, oczy rozjarzone blaskiem i jasne, a włosy ciemne. Był bardzo wytrwały i zdolny, rzadko słuchał czyichś rad i był najbardziej przenikliwym spośród Quendich. Zaślubił Nerdanelę, córkę kowala Mahtana, od którego Feanor się uczył. Ta urodziła mu siedmiu synów i powściągała jego emocje, stopniowo jednak małżonkowie oddalali się od siebie.

Feanor niezbyt czuł więź ze swoimi przyrodnimi braćmi i ich matką. Poświęcał się swojej pracy i nie interesował się ich sprawami. Był twórcą tengwaru (zmodyfikowanego alfabetu elfów - sarati).

pozniej dopize.