Księga Całości. Grombelardzka legenda (wyd. 4)

Szerń i Aler – dwie przeciwstawne Potęgi wiszące nad światem Szereru. Obie mają moc sprawczą, by obdarowywać w kontrolowanych przez siebie częściach świata wybrane istoty Rozumem. Szerń obdarzyła nim ludzi, koty i sępy. Istoty te nie mogą przebywać na terenie wrogiego Aleru, i odwrotnie. Ale w strefach granicznych jest to możliwe i trwa tam nieustająca i bezpardonowa wojna. Jest też kraina, gdzie mieszkają mędrcy – Przyjęci. Stamtąd pochodzą magiczne artefakty, Porzucone Przedmioty, które mają wielki wpływ na ludzi. I często na losy świata.

Grombelard to najdziksza kraina Szereru, leżąca na północ od Dartanu, oddzielona Wodami Środkowymi od Aleru, ale granicząca z Bezimiennym Obszarem, gdzie mieszkają Przyjęci i występują Porzucone Przedmioty. To kraina potężnych gór, nieprzyjazna, smagana wiatrami i deszczem, zamieszkała przez twardych górali, koty gadba i sępy.

Teoretycznie władzę nad Grombelardem ma imperium, ale faktycznie rządzą nim zbójeckie bandy, które silną ręką trzyma król gór – Kragdob. To legenda Ciężkich Gór, niepokonany, silny wojownik. Ale góry takich legend znają więcej, a każdy swoim życiem może zasłużyć na stanie się grombelardzką legendą. Jak Karenira, armektańska łuczniczka, Łowczyni Sępów.