Stacja Cytadela: mglawica Węża

Cytadelę otacza mgławica zwierciadlana o niebieskim odcieniu. Jej światło jest w rzeczywistości odbitym światłem z Cytadeli.

Początkowo zakładano, że na mgławicę Węża składają się mikroskopijne drobiny pozostałe po budowie stacji - uważano, że proteanie produkowali niezwykle wytrzymałe materiały Cytadeli za pomocą nanotechnologii molekularnych. Okazało się jednak, że Wąż - w odróżnieniu od innych mgławic - nie ulega z czasem rozproszeniu, co oznacza, że ciągle jest zaopatrywany nowym materiałem. Aktualnie najpopularniejszy jest pogląd, jakoby nie nadające się do ponownego wykorzystania odpady ze stacji były w jakiś sposób rozbierane przez opiekunów do atomów lub cząsteczek i wchodziły potem w skład obłoku.

Gęsta mgławica utrudnia nawigację - tym bardziej, że poza stosunkowo czystymi obszarami w bezpośrednim sąsiedztwie stacji często dochodzi do wyładowań elektrycznych, których nie blokują bariery kinetyczne i które mogą poważnie uszkodzić statki kosmiczne zbudowane w przeważającej mierze z metalu. Co więcej, gęste sploty pyłu mogą pokonać systemy odpychające barier kinetycznych mniejszych statków - jeśli dany pojazd porusza się wtedy z odpowiednio dużą prędkością, efekt jest porównywalny z piaskowaniem.

Odradza się próby dotarcia do Cytadeli z przestrzeni kosmicznej. Jedynym bezpiecznym sposobem nawigacji jest wykorzystanie różnych orbitujących wokół niej przekaźników masy.