Krasnolud szlachcic

Krasnoludzkie wierzenia głoszą, że gdy krasnolud umiera, jego duch wraca do Kamienia - nie mitycznego kamiennego bytu, ale tego kamienia, który go otacza. Kamień bowiem to dach nad głową krasnoluda, ziemia pod jego stopami i podstawowy budulec budynków i pomników. Nie powinna zatem dziwić cześć, jaką jest przezeń otaczany.

Jeśli zmarły krasnolud był silny i spełniał rzetelnie wszystkie swoje powinności, mówi się, że czyni Kamień twardszym - wzmacnia opokę. Krasnoludy słabe, pechowcy i kryminaliści opokę osłabiają lub nawet są przez Kamień odrzucane. Dlatego właśnie dążenie do udowodnienia swej wartości leży u podstaw krasnoludzkiej kultury. Rody szlacheckie knują i spiskują przeciwko sobie, aby zmniejszyć prestiż konkurentów w Kongresie i powiększyć swój, często nie stroniąc od szantażu lub nawet skrytobójstwa. Każdy sposób jest dobry, póki zostają zachowane pozory honoru.

Dominującą pozycję w Kongresie ma obecnie ród Aeducanów. Ten stan trwa od czasów, gdy Patron rodu zasłużył się podczas obrony Orzammaru przed pierwszą Plagą. Berło królewskie dzierży Endrin Aeducan, ale zawistni konkurenci rodu nie rezygnują ze swoich ambicji i bacznie przyglądają się sytuacji w Kongresie. Endrin jest już stary i powoli nadchodzi czas znalezienia następcy. Potomkowie króla muszą dowieść, że to właśnie im należy się korona - oraz wyjść zwycięsko z wewnątrzrodzinnych intryg...

Jak powiadają, komnaty Orzammaru są głębokie, ale jeszcze głębsza jest krasnoludzka zawiść.

Jako ulubione dziecko króla krasnoludów z dumą obejmujesz pierwsze stanowisko dowódcy... i okazuje się, że intrygi i knowania rodziny i pochlebców mogą stanowić większe niebezpieczeństwo, niż pole walki.