Triss Merigold

Zawsze poczytywałem sobie za powód do szczególnej dumy, że w poczet swych przyjaciół zaliczyć mogę Triss Merigold z Mariboru. Owa niezwykle utalentowana czarodziejka stanowi bowiem prawdziwą ozdobę swej profesji.

Dawna doradczyni króla Foltesta i bohaterka słynnej bitwy pod Sodden, zwana Czternastą ze Wzgórza, w niczym nie przypomina swych zadzierających nosa, nieprzystępnych konfraterek. Bystrość umysłu, ciepły uśmiech i uroda kasztanowłosej czarodziejki od zawsze zjednywały jej ludzkie serca.

Choć moje relacje z Triss były raczej braterskiej natury, to jej naturalnemu urokowi nie oparł się nasz wspólny przyjaciel, Geralt z Rivii. Tych dwoje łączyło uczucie, będące czymś znacznie więcej niż przelotną miłostką.

Według słów Yennefer, Triss mieszkała ostatnio w Wolnym Mieście Novigradzie.

W obliczu szalejących w mieście polowań na przedstawicieli magicznej profesji Triss ukrywała się ponoć przed łowcami czarownic, korzystając z protekcji, jaką zapewniał jej jeden z przywódców miejskiego półświatka.

Geralt odszukał w końcu czarodziejkę, która istotnie współpracowała z niejakim Królem Żebraków, rewanżując się za ochronę świadczeniem magicznych usług. Choć Triss nie wiedziała nic o samej Ciri i jej pobycie w Novigradzie, obiecała wiedźminowi wszelką możliwą pomoc w poszukiwaniach.

Choć teoretycznie Triss i Geralt rozstali się pół roku wcześniej, widać było, że uczucia, którymi się wzajem darzyli, nie wygasły do szczętu. Czarodziejka udawała, że nic się nie stało, a wiedźmin, jak to wiedźmin, maskował zakłopotanie mieszaniną nieśmiałego zainteresowania i sztucznej obojętności. Oboje byli w tym wielce nieporadni.

Plan dotarcia do Kaleba Mengego, jaki Triss przedstawiła wiedźminowi, był bardzo ryzykowny i wystawiał ją samą na olbrzymie niebezpieczeństwo. Czarodziejka wiedziała jednak, że stawką jest los mój i być może Ciri, tedy nie wahała się nawet chwili.

Jeśli podczas misji Kwestia życia i śmierci pocałowałeś Triss:

Śmiech czarodziejki, spojrzenie jej chabrowych oczu, wspomnienie wspólnie spędzonych momentów – wszystko to spowodowało zapewne, że Geralt pocałował Triss w ogrodzie Vegelbudów. I choć chwila zapomnienia trwała krótko, sprawiła, że odżyły łączące ich onegdaj uczucia.

Jeśli podczas misji Teraz albo nigdy poprosiłeś Triss o pozostanie w Novigradzie:

Choć Triss i Geralt pożegnali się już na smaganym wiatrem novigradzkim nabrzeżu, czarodziejka zdecydowała się jednak wrócić. Wiedziała bowiem dobrze, że prosząc ją, by została, wiedźmin po raz pierwszy otworzył przed nią swe serce.

Geralt i kasztanowłosa czarodziejka spotkali się ponownie w Kaer Morhen, gdzie Triss przybyła na prośbę wiedźmina, by pomóc bronić Ciri, którą od zawsze traktowała jak młodszą siostrę.

Jeśli podczas misji Teraz albo nigdy nie zatrzymywałeś Triss przed odpłynięciem:

Mimo wspólnej przeszłości Triss i Geralt pożegnali się jednak na smaganym wiatrem novigradzkim nabrzeżu. Ona odpływała do Koviru, on zaś został w dusznym od dymu płonących stosów Novigradzie.

Geralt i kasztanowłosa czarodziejka spotkali się później jeszcze w Kaer Morhen, gdzie Triss przybyła na prośbę Yennefer, by pomóc bronić Ciri, którą od zawsze traktowała jak młodszą siostrę.

Jeśli uwikłałeś się w podwójny romans i ukończyłeś misję Serce nie sługa:

Wiedźmin nie po raz pierwszy wykazał się w kwestiach niewieścich ignorancją. O ile bowiem, mogę tu zaręczyć swym doświadczeniem, istnieją niewiasty, które gotowe są dzielić się mężczyzną z najlepszą przyjaciółką, to w przypadku tych, którym deklarowało się prawdziwą miłość, rzecz ma się zgoła inaczej.

Szarganie uczuć Triss skończyło się dla Geralta upokorzeniem, na które, muszę tu przyznać, zupełnie sobie zasłużył.